چرادر ترکیه اجرای نمایشنامه تئاتر "فقط دیکتاتور" ممنوع شد؟

به باور باریس آتی هنرپیشه ترکی، هنر را نمی توان از سیاست جدا کرد. او می گوید: "علاقمندی من به سیاست از زمان اعتراض های سال ۲۰۱۳ آغاز نشد و یا از زمانی که من هنرپیشه شدم. من ۳۷ ساله هستم، مسئولیت سیاسی من به دوران آموزشم در لیسه مکتب و دوره تحصیلی ام در دو دانشگاه برمی گردد. این امر فقط با حزب عدالت و توسعه یا با رجب طیب اردوغان ارتباط ندارد. من در آینده نیز علیه قدرتمندانی مبارزه خواهم کرد که به آزادی اجتماعی در جامعه زیان برسانند."

حالا نمایشنامه "فقط دیکتاتور" که باریس آتی در آن در نقش دیکتاتور بازی می کند، در بعضی از شهر های ترکیه ممنوع شده است. در انقره، مقامات امنیتی مانع شدند که او در صحنه تئاتر ظاهر شود. افزون بر آن اجرای این نمایشنامه در شهر های آرتوین و هوپا در شمال ترکیه، در انقره و منطقه  قاضی کوی، بزرگترین بخش شهر استنابول نیز ممنوع اعلام شد. مقامات دلیل آوردند که  این نمایشنامه نظم عامه و امنیت را به صورت منفی متاثر می کند و به صلح و امنیت جامعه زیان می رساند.

آتی در بسیاری از پارچه های دنباله دار تلوزیونی و فیلم های سینمایی بازی کرده است. او به عنوان ناظر دقیق مسایل اجتماعی، هراسی ندارد که حکومت را مورد انتقاد قرار دهد.

تاثیر این هنرپیشه در شبکه های اجتماعی بسیار زیاد است. پیام های او را تقریباً یک میلیون کاربر در شبکه اجتماعی تویتر تعقیب می کنند. او می گوید: "ترکیه چند پارچه شده است: کسانی هستند که همه آنچه را حکومت می گوید، انجام می دهند و کسانی هستند که حکومت را زیر  سوال می برند." و گروه دومی، فشار ها از جانب گروه اولی را احساس می کند.

پیگرد به دلیل توهین به اردغان

آتی به دلیل دیدگاه های انتقادی اش، بار ها مجبور شده است در توقیفگاه های پولیس به سر ببرد. در سال گذشته او حتی در برابر محکمه قرار گرفت، بعد از آنکه یک شکایت نامه از جانب اردوغان و پسرش علیه او به خاطر مقاله اش باعنوان "های اردوغان" ارایه شد. او به دلیل توهین به رئیس جمهور، محکوم به پرداخت جریمه نقدی شد.

حکومت به رهبری حزب عدالت و توسعه در ترکیه مدیران تئاتر های دولتی و شهری را تبدیل کرد و بسیاری از قرارداد ها با هنرمندان اپوزیسیون را بی اعتبار اعلام کرد.

بسیاری از هنرمندان که در اعتراض های سال ۲۰۱۳ از حکومت انتقاد کرده بودند، بیکار شدند و یا کشور را ترک کرده اند. با اعلام وضعیت اضطراری بعد از کودتای ناکام در ماه جولای سال ۲۰۱۶، بسیاری از هنرمندان مجبور شدند که کشور را ترک کنند و به اروپا از جمله به آلمان بروند. اما باریس نخواست ترکیه را ترک کند.

او مطمئن است که به خاطر تغییر در  ترکیه، هنرمندان عرصه موسیقی، هنرپیشه ها، کارگردان ها، نویسندگان و دیگر هنرمندان باید مشترکاً علیه نابسامانی های سیاسی و اجتماعی برخورد کنند، در غیر آن فشار ها و سرکوبگری ها افزایش می یابد.

این هنرپیشه می خواهد به مقاومت علیه سانسور و فشار ها از جانب حکومت ادامه دهد و تلاش خواهد کرد تا بیننده ها بتوانند نمایشنامه "فقط دیکتاتور" را تماشا کنند.

اما حالا چه تغییر کرده است، نمایشنامه ای که از سه سال به این سو در صحنه نمایش داده شده است، حالا یکباره اجرای آن ممنوع شده است؟ از دید آتی چیزی تغییر نکرده است"، بلکه ارتباط نمایشنامه با ترکیه کنونی است که رای دهندگان حزب عدالت و توسعه را خشمگین کرده است.

برای آتی ممنوع کردن آن،  نمونه ای برای این واقعیت است که حکومت چه فشاری را بر دیدگاه های انسان ها وارد می کند که نمی خواهند نظریات شان را پنهان کنند.

Acer/hm