آتش و رنج و اعتراض در استرالیا
۱۳۸۷ بهمن ۲۳, چهارشنبه
منطقه‌ی فاجعه‌زده در جنوب شرقی استرالیاست. این منطقه، که در شمال ملبورن است، شامل بیش از ۲۰ شهر می‌شود و وسعت آن حدودا دو برابر کلان‌شهر لندن است. بر اثر آتش‌سوزی روزهای اخیر دست کم ۱۰۰۰ خانه ویران شده‌اند.
۴ هزار آتش‌نشان درگیر نبرد با آتش‌اند. حریق یکپارچه نیست. از ۳۳ مورد تشکیل شده که ۲۳ مورد آن هنوز مهار نشده است.
در منطقه، جستجو برای قربانیان آتش‌سوزی و کسانی که هنوز زنده‌اند، ادامه دارد. به ارگان‌های مسئول انتقاد می‌شود که وظیفه‌ی خود را به درستی انجام نمی‌دهند. اهالی شهر کینگ‌لیک (Kinglake) اعتراض کرده‌اند که مسدود کردن جاده توسط پلیس باعث شده است که تعداد کثیری نتوانند از حریق بگریزند.
انتقاد به مسئولان و پاسخ آنان
زنی از اهالی شهرکی در شمال ملبورن به رادیوی استرالیا گفته است: «به ما گفتند که منطقه را ترک کنیم، می‌توانیم به مرکز کمک‌رسانی برویم و پس از مدتی برگردیم. مردانی که چنین کردند، دیگر نتوانستند به منطقه برگردند تا زن‌ها و بچه‌ها را نجات دهند. این‌ها بدون کمک ماندند و بعضاً کشته شدند. مردانی که قصد بازگشت داشتند با موانع عبور مواجه شدند.»
مسئولان آتش‌نشانی انتقادات را پس می‌زنند و ادعا می‌کنند که منظم و درست و به‌موقع کار کرده‌اند. مشکلات را به ابعاد فاجع برمی‌گردانند. راسل ریس (Russel Race)، از مسئولان استان ویکتوریا می‌گوید: «آتش‌نشانان برای چنین روزی آمادگی داشتند. نقشه‌ی کار، اساسی و مشروح بود و به شکلی مؤثر و نتیجه‌بخش به اجرا درآمد. اما همچنان که می‌دانید، آتش گستره‌ای عظیم داشت.»
آتش‌زنی عمدی
گفته می‌شود که نیمی از موردهای آتش‌سوزی به اقداماتی برمی‌گردد که به عمد صورت گرفته‌اند. پلیس به پیگیرد کسانی پرداخته که در آتش‌زنی عمدی نقش داشته‌اند. اتهام آنان قتل عمدی است. تا کنون چند تن دستگیر شده‌اند.
پل مالونی (Paul Maloney)، که سرپست کمیته‌ی ویژه‌ی پیگرد است، به رادیو استرالیا گفته است که آتش‌افروزان معمولا تک‌اند و از این رو دستگیری آنان مشکل است.
انتقاد حامیان محیط زیست
WWF، که یک سازمان جهانی حمایت از محیط زیست است، فاجعه را به دو عامل برمی‌گرداند: بی توجهی عمومی به مختصات زیست‌محیطی منطقه و نداشتن آمادگی کافی برای مقابله با حریق گسترده. به نظر این سازمان، از منطقه به درستی محاظت نشده و از آن بهره‌برداری غلط صورت گرفته است. شهروندان آموزش کافی ندارند، مثلا در جنگل سیگار خود را بدون توجه به خطری که ممکن است در پی آید، بر زمین می‌اندازنند.
گرم شدن عمومی جو در استرالیا خود را به صورت عاملی نشان می‌دهد که باعث گسترش حریق می‌شود. همین عامل از دیدگاه WWF مانع مهار آتش می‌شود.