آزادی زندانیان و بحث "اقتدار یا نرمش نظام"
۱۳۹۰ شهریور ۱۲, شنبه
روزنامه کیهان در روز شنبه (۳ سپتامبر/۱۲ شهریور) در یادداشتی به قلم حسین شریعتمداری مدعی شده که زندانیان سیاسی آزاد شده در هفته گذشته، به "فریب خوردگی" خود اعتراف کرده و "نفرت و انزجار" خویش از « سران و عوامل اصلی فتنه و مثلث آمریکا، انگلیس و اسراییل را به صراحت اعلام داشته‌اند.»
در این یادداشت آمده که تعدادی از "بند بازان سیاسی" و شماری افراد نزدیک به "سران فتنه" می‌کوشند عفو و آزادی زندانیان سیاسی را اقدامی آشتی‌جویانه تلقی‌کنند که برای دلجویی از مدعیان اصلاحات انجام شده است.
شریعتمداری به "همکاری صادقانه" این افراد با مسئولان امنیتی برای کشف برخی "سرنخ‌های رد پای بیگانگان در فتنه ۸۸" اشاره کرده و افزوده که همگی آنها خواستار بازداشت، محاکمه و مجازات "سران فتنه" هستند. شریعتمداری نگفته که اطلاعات مربوط به زندانیان آزاد شده را از کدام مرجع قضایی یا امنیتی به دست آورده‌است.
روزنامه کیهان در ستون خبرهای ویژه خود، این بار از قول کارشناسان، مدعی سرایت روند ابراز پشیمانی به سطوح بالاتر از "جریان فتنه" نیز شده و افزوده که ظاهرا نگرانی کروبی آن است که «فردی مانند محمد خاتمی زودتر از او آب توبه را بر سر بریزد و در پیمودن مسیر بازگشت از او سبقت بگیرد.»
روزنامه جمهوری اسلامی هم به موازات کیهان، در سرمقاله روز شنبه خود، به نقد دیدگاهی پرداخته که رویدادهای جهان عرب، انتخابات مجلس یا اصرار سازمان ملل به بررسی حقوق بشر در ایران را عامل آزادی ده‌ها زندانی سیاسی می‌بیند.
در این نوشته آمده که پیشنهاد قوه قضاییه ایران و تصمیم آیت‌الله خامنه‌ای برای عفو محکومان پس از انتخابات، یک اقدام طبیعی است که دلیل آن، فاصله گرفتن از حوادث، برقراری آرامش در کشور، فروکش کردن التهابات و نزدیک‌تر شدن فکرها و ذهن‌ها به یکدیگر بوده است.
روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به "تدبیر مقتدرانه" مقامات مسئول، تاکید کرده که برعکس گمانه‌زنی‌های غرب، آزاد کردن زندانیان سیاسی، نشانگر اقتدار نظام و برخورداری کشور از ثبات است.
بازگشت به طرح رفسنجانی
پیش از این، صادق زیباکلام، تحلیلگر سیاسی و استاد دانشگاه، در ارتباط با آزادی ده‌ها زندانی سیاسی، مقاله‌ای در روزنامه روزگار نوشته بود. وی در این یادداشت که روز سه‌شنبه هشتم شهریور ماه منتشر شده، از جمله به پیشنهاد آشتی ملی هاشمی رفسنجانی پرداخته که در نماز جمعه ۲۶ تیر ماه سال ۸۸ ارائه شد.
زیباکلام پرسیده که که آیا آزادی زندانیان صرفا یک تاکتیک برای تلطیف فضای سیاسی کشور است یا ناشی از رویکرد جدیدی در اصولگرایان حاکم؟ او ابراز امیدواری کرده که در ایران هم مانند جوامع توسعه‌یافته، اصولگرایان حاکم، معترضان و مخالفان و منتقدان را در کسوت کافر حربی و دشمن و فتنه‌گر و آشوبگر و معاند و مزدور نبینند.
زیبا کلام نوشته که حتی اگر تحولات جهان موجب فاصله گرفتن مسئولان ایران از رویکرد خصمانه نسبت به معترضان و مخالفان شده باشد، باید آن را معجزه دانست و به فال نیک گرفت.
در ادامه یادداشت زیباکلام آمده که اگر به تدریج روشن شود که حکومت، برای مخالفان و معترضان خود حق حیات سیاسی قائل می‌شود، در آن صورت می‌توان گفت که طرح آشتی ملی هاشمی رفسنجانی در حال تحقق است.
زیبا کلام در بخش دیگری از این مقاله پرسیده که آیا سخنان رفسنجانی به خیر و صلاح و منافع بلند مدت نظام نبود و آیا اقدامات جریانات تندرو در دو سال گذشته علیه معترضان کمکی به تداوم عمر جمهوری اسلامی کرده است؟
این در حالی است که حسین شریعتمداری در یادداشت خود استقبال از آزادی زندانیان سیاسی و ارتباط آن با پیشنهاد رفسنجانی را «فرافکنی مشترک و هماهنگ مدیران بیرونی فتنه ۸۸ و عوامل داخلی آنها» دانسته است.
زیبا کلام نوشته که بدون تردید جریان‌های تندرو و رادیکال، در راه باز شدن فضای سیاسی ایران مانع‌تراشی خواهند کرد. آیا یادداشت‌های مدیران مسئول کیهان و جمهوری اسلامی در باره شرایط آزادی زندانیان اوین، این پیش‌بینی را تنها طی چند روز محقق کرده‌اند؟
MDM/FW