1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آسيا جبار، بازگو كننده آواى زنان الجزايرى

۱۳۸۳ مهر ۱۱, شنبه

آسيا جبار به عنوان نويسنده زن الجزايرى، نقش بزرگى را نيز در ادبيات معاصر فرانسوى از دايره كشورهاى عربى بازى مى كند. بيان احساسى در كتاب هاى اين زن ۶۸ ساله تاريخدان و فيلمساز بسيار اثر بخش است. او جايزه صلح انتشارات آلمان را در چهار سال پيش به خود اختصاص داد. آسيا جبار در تشكر از اين جايزه گفت: »هدف من اين بوده كه سكوت سربى زنان الجزايرى ، و پيكره ناديده آنان را نشان دهم.«

https://p.dw.com/p/A6P8
عکس: AP

در نمايشگاه كتاب فرانكفورت كه از تاريخ پانزده تا نوزده مهرماه برگزار مى شود، او نيز حضور خواهد داشت. ادبيات عرب به عنوان محور موضوعات و مهمان برجسته نمايشگاه امسال كتاب فرانكفورت انتخاب شده است. او با »نيروى شكننده و روشن نگارش« تصميم دارد آواى اعتراض زنان الجزايرى را عليه خشونت، ترور و تعصب بازگو كند.«

آنچه كه براى او اهميت دارد بيان سرنوشت شخصيت ها در پس زمينه مسائل اجتماعى و سياسى اين كشور است. استقلال و رهايى از قيد وبندها از مسائل عمده او هستند. او در رمان »فانتزى« از خاطرات و درد زنانى ياد مى كند كه در اشغال اين كشور توسط نيروهاى فرانسوى در سال ۱۸۳۰ تحمل كردند.

در كتاب ديگرش به نام »اوران، شب الجزايرى« كه در ۷ سال پيش نوشته شده، درباره تعقيب، فرار و مرگ و هم زمان اميدوارى زنان الجزايرى سخن مى گويد. دوستانى از او توسط اعمال خشونت آميز مسلمانان افراطى در الجزيره كشته شدند. در كتاب »الجزيره سفيد« مى گويد كه »كشتن شاعران در تمامى جهان براى چه مى تواند خوب باشد؟«

اين نويسنده زن در پاريس و نيويورك زندگى مى كند و بطور مرتب به كشورش الجزاير مى رود. او در هم شكننده مرزهاى جغرافيايى و فرهنگى است. پلى ميان شرق و غرب. جبار به فرانسوى مى نويسد. زبان عربى را زبان عشق خود مى نامد، مى گويد زنان عرب زيادى هستند كه به زبان فرانسوى مى نويسند. آن ها در اين زبان پيكر خود را آزاد مى كنند و حجاب را كنار مى زنند.

او از تجارب خود سخن مى گويد. آسيا جباردر سال ۱۹۳۶ در الجزيره متولد شد. به عنوان يك زن جوان براى ادامه تحصيل به فرانسه رفت. در زمان جنگ آزادى بخش الجزيره با نيروهاى مقاومت همراهى مى كرد، از دانشگاه اخراج شد و به تونس رفت. در آنجا او براى روزنامه هاى انقلابى مى نوشت و ادامه تحصيل مى داد. در اين ميان اولين رومانش را منتشر كرد. همزمان در الجزيره و مراكش زندگى مى كرد. در سال ۱۹۸۰ به پاريس بازگشت.

در كتاب جديدش به نام »واژه گم شده» از بازگشت به الجزيره سخن مى گويد. قهرمان اين كتاب در بازگشت خود به الجزيره در سال ۱۹۹۱ پى مى برد كه جنگ جديدى در آنجا آغاز شده است و افراط گرايان مسلمان در تعقيب روشنفكران هستند. در اين كتاب كه بيشتر به فيلم نامه اى شبيه است، او با بررسى روشنفكرانه و در عين حال با احساس، با نشان دادن مجموعه اى از خاطرات، نامه ها، گفتگو ها و مجادلات، نگاهى عميق به تاريخ معاصر الجزيره مى افكند.