آلمان و اصلاح ساختار شوراى امنيت سازمان ملل
۱۳۸۳ مهر ۳, جمعه
مسابقه آغاز شده است و نخستين موانع بر سر راه آشكارا خودنمايى مى‌كنند. به موازات كشورهاى چهارگانه ژاپن، هند، برزيل و آلمان اكنون نيجريه نيز خواستار آن شده است كه در شمار اعضاى شوراى امنيت سازمان ملل قرار گيرد. در شرايط كنونى هيچ كس به درستى نميداند كه چه موقع و چگونه شمار اعضاى اين مهمترين نهاد سازمان ملل افزايش خواهد يافت. در همين رابطه وزير امور خارجه ايتاليا، Franco Fratini اظهار نموده است كه اتفاق نظر بين كشورهاى عضو اتحاديه اروپا بر سر عضويت دائمى آلمان در شوراى امنيت سازمان ملل وجود ندارد. وى گفت:
”برخى از كشورهاى عضو اتحاديه اروپا خواستار افزايش شمار كرسيهاى نمايندگى دائمى در شوراى امنيت سازمان ملل شده‌اند و از اين طريق در راستاى عضويت كشور خود در شوراى امنيت تلاش ورزيده‌اند. چنين اقدامى اما باعث دامن زدن به انشقاق، سرخوردگى و ناميدى در بين اعضاى اين اتحاديه خواهد شد.“
ايتاليا از عضويت نوبتى قدرتهاى متوسط ولى با اهميت جهان جانبدارى ميكند، كشورهايى همچون ايتاليا كه بخشى از بودجه سازمان ملل را نيز تامين مى‌كنند. اين كشورها بر اساس پيشنهاد ايتاليا ميبايست براى مدت ۵ سال به عضويت شوراى امنيت درآيند. بر پايه پيشنهاد ايتاليا حق وتو براى پنج عضو دايمى شوراى امنيت حفظ خواهد شد و از همين روست كه متحدان آمريكايى ايتاليا از پيشنهاد عضويت دوره‌اى استقبال كرده‌اند.
وزير امور خارجه ايتاليا به يكى از نقاط ضعف پيشنهاد آلمان اشاره كرده و ميگويد بر اساس اين پيشنهاد تنها يك كشور آفريقايى تمايل خود را براى عضويت در اين ارگان جهانى اعلام داشته است. بايد گفت كه آلمان خواستار افزايش شمار اعضاى شوراى امنيت به ۲۴ كشور شده است. Fratini ميگويد:
”پس نقش كشورهاى عربى و جهان اسلام در اين ارگان چه ميشود؟“
كشورهاى مخالف فراز آمدن قدرتهاى جديد جهانى چون بنگلادش و آرژانتين نيز فعاليتهاى خود را با يكديگر هماهنگ ميكنند. اين چنين است كه به نظر ميرسد روند كسب دو سوم آراى كشورهاى عضو مجمع عمومى سازمان ملل براى تصويب اين پيشنهادها، روندى سخت و دشوار خواهد بود. اين در حالى است كه كشورهايى همچون بريتانيا و فرانسه از عضويت آلمان در شوراى امنيت سازمان ملل جانبدارى كرده‌اند. وزير امور خارجه آلمان، يوشكا فيشر نيز نسبت به همراهى آمريكا در رابطه با عضويت آلمان در اين نهاد مهم ابراز خوش بينى كرده است. وى ميگويد:
”ما شريك قابل اعتمادى هستيم. ولى بمثابه يك كشور دموكراتيك، نظرگاههاى مستقل خود را داريم. من گمان ميكنم كه دوستان آمريكايى ما قادر به فهم اين موضوع هستند.“
نكته جالب اينجاست كه پيش از تصويب برنامه اصلاحات سازمان ملل و ساختار شوراى امنيت، كشورهايى خود را نامزد عضويت در اين نهاد مهم ساخته‌اند. وزير امور خارجه آلمان در اين مورد ميگويد:
”بحث بر سر اصلاحات شوراى امنيت بديهى است كه با شدت و حدت تمام جريان دارد. و هرگاه ما خواهان كسب موفقيت باشيم، ميبايست اكنون بر تلاشها‌ى خود بيافزائيم. ولى كار دشوارى در پيش روى ما قرار دارد.“
امروز كار جلب نظر مساعد ديگر كشورهاى عضو شروع شده است. از همين رو وزير امور خارجه آلمان اقدام به دعوت شمارى از كشورها و از جمله اندونزى نموده و براى اين كشورها در خانه آلمان مراسمى مهيا كرده است. چرا كه راى هر يك از ۱۹۱ عضو سازمان ملل ميتواند در اين رابطه موثر واقع شود. فيشر ميگويد:
”من نه خوش بين هستم و نه بدبين. من تنها مصمم هستم با هميارى همه همكارانمان و با تلاش دولت آلمان از اين امكان موجود بهره گيرم.“