آلمان کارخانه‌ی ایده‌های نو

بسیاری از برندگان جایزه‌ی نوبل در سال‌های گذشته، کسانی هستند که درآلمان به دنیا آمده‌اند ولی در خارج از کشور به‌ویژه در ایالات متّحده‌ی امریکا زندگی می‌کنند. این مسئله که پژوهشگران و دانشمندان آلمانی، کشورهای دیگر را برای پژوهش به آلمان ترجیح می‌دهند، برای دست‌اندرکاران زنگ‌خطر را به صدا درآورده‌است. افزون بر مسئله‌ی فرار مغزهای آلمانی به خارج از کشور، جذب پژوهشگران خارجی هم در سال‌های گذشته با مشکل‌های فراوانی روبرو بوده است. محقّقان دیگر کشورها به دلیل مراحل پیچیده‌ی اداری (بروکراسی) و کمبود امکاناتی که پژوهشِ متناسب با معیارهای بین‌المللی را ممکن می‌سازند، انگیزه‌ای برای سفر به آلمان و پژوهش دراین کشورنداشتند. امّا برای متوقّّف‌کردن این روند منفی، تدابیری اندیشیده شده است. امروزه آلمان در بخش پژوهش بیش از پیش به سرمایه‌گذاری می‌پردازد. به‌گونه‌ای که سالانه تقریباً ۴۵ میلیارد یورو به بخش پژوهش و توسعه تعلّق می‌گیرد. آلمان نه تنها به سرمایه‌گذاری در بخش پژوهش سامان می‌دهد، بلکه با قوانین تازه‌ی مهاجرت، به پژوهشگران خارجی و همراهان آنها شانس و انگیزه‌ی بهتری برای سفر به آلمان می‌دهد. در یک کلام: آلمان میخواهد به کارخانه‌ی تولیدکننده‌ی ایده‌های نو تبدیل گردد. آلمان که از نظر اقتصادی یکی از بزرگترین صادرکنندگان در جهان محسوب می‌شود، سال‌هاست که با برنامه‌های گوناگون در صدد واردات سلول‌های خاکستری است. اعطای بورس‌های گوناگون از سوی مراکز پشتیبانی کننده‌ی پژوهشگران، ارائه‌ی موضوع‌های تحقیقاتی جدید از سوی مؤسّسه‌های علمی و مراکز آموزش عالی و برنامه‌های ویژه‌ی دولت فدرال آلمان در این خصوص، بیش از پیش آلمان را به عنوان مرکزی ایده‌آل برای پژوهش در سطح جهان مطرح کرده‌است و پژوهشگران را به خود جذب می‌کند.