آيا جورج دبليو بوش در سياست خارجى كشور خط سختترى را در پيش ميگيرد؟
۱۳۸۳ آبان ۲۶, سه‌شنبه
هفته هاست كه شايعات فراوانى در اين زمينه در جريانند ولى، خبر مزبور با اين وجود شوك بزرگى بود، دست كم براى تمام آن آمريكائيهائى كه كولين پاول را به عنوان "نداى عقل و درايت" و "كبوترى" در ميان "عقابهاى" حاكم در دولت آمريكا ميدانستند. همچنين يك شوك براى بسيارى از همكاران قديمى او در وزارت دفاع، كه اين احساس را دارند كه كاخ سفيد و وزير دفاع به آنها دروغ گفته اند و همچنين همانند پاول با جنگ عراق، موافق نبوده و نيستند.
به هر صورت پاول، يكى از نخستين پيروزمندان جنگ خليج فارس، اين دكترين موسوم به او را به بيان درآورد كه، بر مبناى آن سربازان آمريكائى تنها زمانى بايد به جبهه جنگ اعزام گردند، كه هيچگونه شكى درباره علائق ملى و طرح عقب نشينى پس از پيروزى، وجود نداشته باشد.
اما اينبار از قرار خود پاول نيز اگر چه او هرگز اينرا در حضور عموم اعتراف نكرد، معتقد است كه بدون شك تخمينهاى اشتباهى درباره تشخيص ارجحيت علائق ملى و همچنين بكارگيرى نيرو هاى نظامى در عراق وجود دارند يعنى آنچه كه به واكنش مردم عراق ربط پيدا ميكند و به همين دليل، براى دوره پس از صدام حسين عاقلانه به نظر نميرسند. كولين پاول از قرار در اين زمينه مكررا در كابينه كشور با طرفداران افراط گرا و سر سخت معاون پرزيدنت ديك چينى، وزير دفاع، دونالد رامسفلد و معاون او، پاول وولفوويتز اختلاف نظر و مشاجره داشته است اما نتوانسته است، حرف خود را به كرسى بنشاند.
سرخوردگى او بسيار قديميست و طى دوره هاى گذشته افزايش يافته است. اينك ظاهرآ طاقت او طاق شده و تصميم به تسليم خود گرفته است. يعنى كارى كه او در دوره كارى خود به عنوان ژنرال هرگز انجام نداده بود. اينرا ميتوان همچنين علت تعويق او، در اتخاذ اين تصميم تلقى كرد. مدتها بود گفته ميشد كه او از مقام خود خسته شده است. علاوه بر اين آبروى او ريخته شد زمانيكه مشخص گرديد، هشدار دراماتيك او در شوراى امنيت سازمان ملل متحد، درباره سلاحهاى كشتار جمعى عراق در ماه فوريه سال گذشته، يك اشتباه جبران ناپذير است.
در ان دوره بسيارى از خود پرسيدند، چه چيزى اين مرد را در مقامش نگاه ميدارد؟ معمولترين پاسخ اين بود: وفادارى او به پرزيدنت. وفادارى موقت، آنگونه كه ما ديديم. به نقل از كولين پاول كه طى هفته هاى گذشته گفتگوهاى بسيارى با جورج دبليو بوش داشت، كه در آنها مطمئنآ درباره كناره گيرى او صحبت شد، پرزيدنت جورج دبليو بوش كه با انتخاب دوباره اش به اين مقام، در خط سياسى خود مورد تائيد قرار گرفت از همه كمتر از اين بابت متاسف است.
بوش، اينك بايد در اينباره تصميم بگيرد كه آيا او همچنان ميتواند روى يك وزير خارجه نسبتآ محتاط حساب كند كه، ممكن است روابط بين المللى دشوار را از جمله با دوستان به غربت كشيده شده همچون فرانسه يا آلمان سردتر سازد؟ يا اينكه او با استعفاى پاول، احساس رهائى كرده وهمچنين سياستمداران سنتى و محتاط سناى آمريكا را، جهت ميدهد؟ انتخاب خانم كوندوليزا رايس به عنوان جانشين پاول نشان از يك سياست سخت دارد. رايس تا كنون مشاور امنيتى وفادار جورج دبليو بوش بوده است. اما به هر صورت رايس نميتوان،د از وجهه خوب پاول در خارج برخوردار گردد. بدون كولين پاول در جعبه محرك قدرت آمريكا، نبود يك عضو مهم، براى امنيت كشور، قابل لمس است.