1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آيا قطعنامه اى در تحريم دولت سودان صادر خواهد شد؟

۱۳۸۳ مرداد ۶, سه‌شنبه

روزنامه هاى امروز اروپا در شماره هاى امروزخود از جمله به موضوع مناقشه برانگيز بين المللى سودان پرداخته اند كه از ميان آنها دو تفسير را برگزيده ايم.

https://p.dw.com/p/A5ro
اردوگاه آوارگان «العبيد» در سودان
اردوگاه آوارگان «العبيد» در سودانعکس: AP

روزنامه هلندى Trouw چاپ شهر لاهه كه گرايشات مذهبى مسيحى دارد، با اشاره به واكنش بين المللى نسبت به مناقشه در سودان از جمله مى نويسد: “واكنش دولت ايالات متحده در ارتباط با سودان را مى توان موضعى معتدل ناميد. اروپا نسب به روز موعود كه مى توان آن را جنجالى ناميد علاقه اى از خود نشان نمى دهد. كوفى عنان دبيركل سازمان ملل متحد، كه دستش به دليل اهمالها و سستى هاى بين المللى بسته است، در آغاز ماه جارى ميلادى ژوييه، به دولت سودان ۳ ماه مهلت داد تا به نقض حقوق بشر در مناطق بحرانى اين كشور پايان دهد. دولت سودان قرار است نيروهاى شبه نظامى يى را خلع سلاح كند كه خود آنها را مسلح كرده است تا كشتارهاى قومى و آواره كردن مردم را دامن بزند. اتحاديه اروپا ديروز دوشنبه، باز هم خود را در پشت مهلت ۹۰ روزه اى كه كوفى عنان به دولت سودان داده بود، پنهان كرد. وزيران امور خارجه اتحاديه اروپا تاييد كردند كه اقدامات هولناك در سودان بدون هيچگونه مانعى ادامه دارند. آنها مى خواهند كه شوراى امنيت سازمان ملل متحد، طى قطعنامه اى سودان را در صورتى كه دولت اين كشور اقدام به بهبود اوضاع نكند، تهديد به تحريم نمايد. اما اينكه اتحاديه اروپا به چه نوع تحريمهايى نظر دارد هنوز امرى نامشخص است”.

روزنامه آلمانى Hannoversche Allgemeine Zeitung نيز در شماره امروز خود، يكى از تفسيرهايش را به معضل بحران در كشور سودان اختصاص داده و از جمله مى نويسد: “اين امرى قطعى ست كه مسئوليت قتل مردم سياه پوست آفريقايى از طريق نيروهاى شبه نظامى عرب، به تنهايى بر گردن دولت سودان است. اما اگر اين دولت نخواهد پاكسازى قومى را خود به تنهايى خاتمه دهد، سپس جامعه جهانى بايد دولت سودان را مجبور به اين كار كند. اين كار را مى شود با اقدام به تهديدهاى شديد انجام داد: از فشارهاى ديپلماتيك گرفته، تا نوعى تحريم اقتصادى سراسرى جهانى، زيرا كه اين روابط اقتصادى در كشور سودان، به شركتهاى نفتى بين المللى محدود مى شوند، و نيز حتا با آماده سازى زمينه هاى دخالت مشخص نظامى! وزيران امور خارجه اتحاديه اروپا و همتاى آمريكايى آنان گام آغازين خوبى را برداشتند. اما مسئله فقط اين است كه آنان زمان زيادى براى اين كار ندارند كه از سازمان ملل متحد، در مقابل يك شكست و ناكارامدى هولناك جديد حفاظت كنند”.