آژانس بين‌المللى انرژى اتمى
۱۳۸۴ دی ۲۹, پنجشنبه
در ماه دسامبر سال ۱۹۵۳ آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، كه يكى از ارگان‌هاى سازمان ملل متحد است، تاسيس شد و مقر آن در وين قرار گرفت. در سال ۱۹۷۰ ميلادى نيز قرارداد منع گسترش سلاح‌هاى هسته‌اى به تصويب رسيد. اعضاى اصلى اين قرارداد، ايالات متحده‌ى آمريكا، روسيه، چين، بريتانيا و فرانسه سعى بر خلع سلاح مى‌كردند و قرار بر آن شد كه فناورى هسته‌اى در اختيار هيچ كشورى قرار نگيرد. در اين راستا كشورهاى ديگرى كه اين قرار داد را امضا كردند، متعهد شدند كه در صدد تهيه بمب اتمى نباشند و به تهيه فن آورى هسته‌اى در جهت ساخت بمب اتمى دست نزنند. قرار بر آن شد كه اين كشورها در ازاى تعهد خود، كمك‌هايى براى توسعه‌ى فناورى هسته‌اى در جهت مصارف صلح آميز دريافت دارند. و آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، نيز كار نظارت و كنترل تاسيسات اتمى را در كشورهاى مختلف به عهده گرفت. اما با اين اقدامات جهانی، توليد سلاح‌هاى هسته‌اى در جهان پايان نيافت. محمد البرادعى، رئيس آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، در اين رابطه مى‌گويد:
”تا هنگامى كه هشت، نه كشور جهان داراى بمب اتمى هستند، تا زمانى كه شمار اين سلاح‌هاى هسته‌اى كاهش نيافته است، تا زمانى كه بمب اتمى از جذابيت جهانى برخوردار است، اين شرايط ناگوار همچنان ادامه مى‌يابد. تا زمانى كه ايالات متحده‌ى آمريكا فكر ساختن بمب‌هاى كوچك هسته‌اى را همواره دنبال مى‌كند و بر آن است كه به هنگام استفاده از آنها، ميزان تخريب را كاهش دهد، نمى‌توان به كشورهايى كه در پى سلاح‌هاى اتمى هستند گفت: بمب اتمى براى شما مناسب نيست، اما براى ما اهميت زيادى دارد.”
اين در حالى‌ست كه اجبارى جهانى براى كشورها در قبول قرارداد منع گسترش سلاح‌هاى اتمى وجود ندارد. هند ، پاكستان و اسرائيل از آن زمان تا كنون صاحب بمب اتمى شده‌اند. كره شمالى هم چندى پيش عضويت خود در اين پيمان را لغو كرد و همه‌ى ناظران آژانس بين المللى انرژى اتمى را از كشور خود بيرون كرد و اعلام داشت كه صاحب بمب اتمى ست.