آژانس بين المللى انرژى اتمى و دبير آن برندگان امسال جايزه صلح نوبل
۱۳۸۴ مهر ۱۵, جمعه
آكادمى نوبل دليل اعطاى جايزه نوبل به آژانس بين المللى انرژى اتمى و دبير آن محمد البرادعى را افزايش خطر سلاح هاى اتمى در دنياى امروز و ضرورت يك كنترل و همكارى مشترك در عرصه جهانى اعلام كرد.
رئيس آكادمى نوبل اوله دان بولد ميوش معتقد است كه البرادعى مردى شجاع است كه از ايستادن در برابر حكومت هايى كه به توليد غيرقانونى سلاح هاى اتمى دست ميازند اباعى ندارد. او ميگويد:
”در زمانى كه براى خلع سلاح هيچ تلاشى نميشود، و خطر سلاح هاى اتمى كه چه دردست حكومت ها و چه در چنگ تروريستها ميتواند قرار بگيرد، رو به افزايش است، در دنيايى كه نيروگاه هاى اتمى نقش همواره بزرگترى ايفا ميكنند، فعاليتها و كوششهاى آژانس بين المللى انرژى اتمى به نحو ستايش آميزى از اهميت برخوردار است.”
صلح از منظر جايزه نوبل تنها به خلع سلاح و كنترل سلاح هاى اتمى خلاصه نميشود. بلكه در مبارزه براى عدالت اجتماعى، دمكراسى، و برابرى حقوق انسانها، مبارزه براى حقوق بشر و محيط زيست معنا پيدا ميكند.
در اين سال آكادمى نوبل با آگاهى به اين موضوع كه خطر سلاح هاى هسته اى در مقايسه با ساير تهديدات نبايد دست كم گرفته شود، اقدام به اعطاى جايزه به آژانس و دبير آن نمود. به عقيده رئيس اين آكادمى
”آلفرد نوبل در وصيت نامه خود تاكيد كرده كه يكى از شرايط واگذارى جايزه صلح نوبل اين است كه برنده آن براى كاهش ارتش هاى موجود تلاش ورزيده باشد. آكادمى نوبل با توجه به اين شرط افراد مختلفى را تاكنون انتخاب كرده كه در راه كاهش توليد سلاح هاى اتمى تلاش نموده اند. هدف البته از ميان برداشتن آنهاست كه تاكنون تراز پايينى داشته و به همين دليل هم تلاش در اين زمينه از اهميت ويژه برخوردار است.”
اعطاى جايزه صلح نوبل به آژانس بين المللى انرژى اتمى و محمد البرادعى تنها به نشانه قدردانى از كوشش هاى آنها در مبارزه با سلاح هاى اتمى نيست، بلكه درعين حال موضع گيرى است در برابر جنگ عراق و سياست جرج دبليو بوش.