1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

آیا برای دومین بار یک ایرانی سوپراستار آلمان می‌شود؟

۱۳۹۰ اسفند ۱۶, سه‌شنبه

حامد انوشه جوان ۲۵ ساله‌ی ایرانی‌تبار در آلمان بر سر زبان‌هاست. او بعد از مهرزاد مرعشی دومین چهره‌ی ایرانی‌تبار است که توانسته خود را در شوی تلویزیونی سوپراستار آلمان به مرحله‌ی اصلی رقابت‌ها برساند.

https://p.dw.com/p/14Fun
عکس: RTL/Stefan Gregorowius

حامد از بین بیش از ۳۰ هزار داوطلب از طرف هیات داوران انتخاب شده تا در مرحله‌ی برنامه‌های زنده این شوی پرطرفدار در صحنه ظاهر شود. او در حال حاضر در جمع ۹ نامزد برتر جای دارد و اگر بتواند برنده‌ی این رقابت شود، نه تنها قراردادی برای تهیه یک آلبوم موسیقی خواهد بست، بلکه ۵۰۰ هزار یورو جایزه نقدی نیز دریافت خواهد کرد.

گالری عکس: شانس حامد انوشه برای سوپراستار شدن در آلمان

دویچه وله: تبریک می‌گوییم، اولاً توانستی از میان بیش از ۳۰ هزار نفر به این مرحله از رقابت‌ها راه پیدا کنی. امروز اولین رقابت زنده را داشتی با ۹ کاندیدای دیگر. فکر می‌کنی که امروز اجرایت چه طور بود؟

حامد انوشه: بله، امروز اول آهنگی که شروع کردم صدایم متاسفانه کمی گرفت. به خاطر این که دودهایی که آنجا بود آمده بود توی صدایم و خلاصه گرفته بود و حالا نمی‌خواهم چیزی بگویم. از آن موقع به بعد بد نبود. ولی چون صدایم آن موقع گرفت، بعد از آن فکر می‌کردم که نکند آن‌هایی که شنیدند خوششان نیآید. ولی خدا را شکر دیتر بولن، بوس و ناتالی به عنوان هیئت ژوری خودشان گفتند که ما می‌دانیم صدایت خوب است و فقط باید این عصبی بودنت را کمی کنار بگذاری و فقط حرفه‌ای خودت را نشان دهی که هستی. ولی من الان واقعاً خوشحالم که رسیدم به این مرحله.

واقعاً چرا قبل از این که بروی روی سن استرس داری؟

غیر از این استرس توی فکرم هست، ما از صبح زود شروع می‌کنیم، کار می‌کنیم، تمرین داریم، عکس می‌گیریم و نمی‌دانم صدتا کار می‌کنیم و خب شب که می‌رسد...

خسته‌ای!

غیر از این که آدم خسته‌است، مدام هم در فکرش هست که الان ده میلیون آدم دارند او را می‌بینند. همه‌اش در فکرش هست. استرس زیاد است. ولی معمولاً تا الان این طوری بوده و من همیشه وقتی روی صحنه می‌آمدم، نشان می‌دادم که زیاد استرس ندارم. ولی خب فکر می‌کنم هر خواننده‌ای که در دنیا هست، یکبار شده که این طوری صدایش گرفته. آره، متأسفانه این طوری شد. ولی آدم باید به جلو نگاه کند و امیدوارم شنبه‌ی دیگر بهتر شود.

کلاً علت شرکت تو در این برنامه چی هست؟

من از ۱۶ سالگی دارم در استودیو به‌طور حرفه‌ای کار موسیقی می‌کنم و پانصد ششصدتا کنسرت داشتم و با چند شرکت کوچولو هم کار کردم. ولی متأسفانه این قدر راحت نیست آدم این راه را برود. غیر از این که مثلاً یک شبکه تلویزیونی یا یک شرکت بزرگ پشت سرت باشد. من به آن موقعی رسیدم که گفتم خب با چند نفر کار کردی و همه می‌گفتند آره این کار را واسه‌ات می‌کنیم. آخر سر هم هیچ کسی آن چیزی را که گفت نکرد. بعد من گفتم که این امکان خوبی‌ست و چرا نروم. چیز بدی که نمی‌شود. فوقش مثلاً می‌روم بیرون و می‌توانم هنوز موسیقی را ادامه دهم و به خودم گفتم ۲۵ سالم هست و الان به موقعیتی رسیدم که صدایم خوب شده، در این ده‌ سالی که کار کردم، و فکر کنم برای این برنامه هم خوب است. تا الان هم که خود دیتر بولن هم گفته که خیلی خوشش می‌آید از صدایم.

شاید خیلی‌ها ندانند، ولی ریشه‌ی هنری تو در واقع به موسیقی سنتی برمی‌گردد. چه طور شد که رفتی سراغ موسیقی پاپ؟

من از حدود شش سالگی با پدرم روی سن بودم. دف و تنبک و دایره می‌زنم. پدرم خودش نی‌زن و استاد نی است و برادرم تار و سه تار می‌زند. من در میان فامیلی اهل موسیقی بزرگ شدم و از پدرم موسیقی سنتی خیلی یاد گرفتم . هنوزهم با پدرم کنسرت‌های زیادی داریم و موسیقی اصیل ایرانی اجرا می‌کنیم و من خیلی دوست دارم. بله، من هنوزهم ادامه می‌دهم دف و تنبک و دایره را. سازهای خیلی خوبی‌ست که هنوز عشق‌ام به آن‌هاست.

آهنگ‌های ایرانی هم می‌خوانی؟

من... می‌خوانم، دوست دارم. ولی من سبک خواندم متأسفانه پاپیک شده. می‌شود خواند. یعنی این طوری نیست که من دوست ندارم. یک آهنگی هم به اسم «رؤیا» بود که چند وقت پیش ضبط کردم، نمی‌دانم می‌شناسید یا نه، که قشنگ است. ولی خب بالاخره بیشتر سبک پاپ است که متن ایرانی روی آن گذاشتم. خواننده‌های ایرانی پاپ را دوست دارم، مثل احسان خواجه‌امیری و خیلی‌های دیگر. موسیقی ایرانی دوست دارم، بله.

یک‌هفته وقت داری که خودت را برای برنامه‌ی بعدی آماده کنی. می‌توانی کوتاه شرح بدهی که چه کارهایی باید تا هفته‌ی دیگر انجام دهی؟

همین کارهایی که ما در این دو هفته‌ی پیش کردیم و فقط بیشتر می‌شود. هر دفعه وقتی یک‌نفر می‌رود بیرون، خب بیشتر قرارهای مطبوعاتی داریم، عکس می‌گیریم و هر روز تمرین داریم. واقعاً ۱۸ـ ۱۷ ساعت در روز فقط کار می‌کنیم. شب می‌رسیم خانه و صبح زود دوباره پا می‌شویم و می‌آییم اینجا. امروز هم که خدا را شکر من آمدم مرحله‌ی بعدی، فردا دوباره ساعت هفت صبح باید پا شوم، چون دوباره شروع می‌شود. ولی این کاری‌ست که من انتخاب کردم و واقعاً عشق‌ام هست و من این کار را دوست دارم و اصلاً برای من استرس نیست.

امیدوارم موفق باشی و در فینال ببینمت.

خیلی ممنون. مرسی

مصاحبه‌گر: بامداد اسماعیلی
تحریریه: جواد طالعی

حامد انوشه: «کاری‌ست که من انتخاب کردم و واقعاً عشق‌ام هست.»
حامد انوشه: «کاری‌ست که من انتخاب کردم و واقعاً عشق‌ام هست.»عکس: DW