آیتالله شاهرودی، مهمانی ناخوانده
۱۳۹۶ دی ۲۲, جمعه
اینکه بیماران از کشورهای مختلف جهان به پزشکان و بیمارستان‌های آلمان اعتماد دارند، تاییدی بر سیستم خوب درمانی در این کشور است. در برخی شهرهای آلمان مانند ویسبادن، مونیخ و هانوفر توریسم درمانی بدل به یکی از شاخه‌های اقتصادی شده است.
به همین دلیل جای شگفتی نبود، زمانی که یک مقام ارشد نظام جمهوری اسلامی به کلینیکی خصوصی در هانوفر که سرپرستی آن بر عهده یک پزشک شناخته‌شده ایرانی است، منتقل شود.
بیماران از عربستان سعودی به آمریکا می‌روند. اما از آنجایی‌که ایرانیان این امکان را ندارند به‌جای آن به آلمان می‌آیند و تا کنون نیز با هیچ مشکلی مواجه نشده بودند.
اما این‌بار در مورد آیتالله محمود هاشمی شاهرودی وضع به گونه‌ای دیگر بود. شاهرودی از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۹ ریاست قوه قضاییه ایران را برعهده داشت. در این سال‌ها بیش از ۲ هزار نفر در ایران اعدام شدند. او متهم به نقض شدید حقوق بشر است، برای مثال اعدام کودکان و نوجوانان.
بیشتر بخوانید: دلایل ناروشن پنهانکاری در مورد "تومور مغزی" هاشمی شاهرودی
گفته می‌شود که او به خاطر معالجه تومور مغزی در هانوفر بستری شده بود. او باید امکان مداوای بیماری خود را داشته باشد.
اما به گفته فولکر بک، سیاستمدار حزب‌سبزها، آلمان نباید "آسایشگاهی" برای اشخاصی باشد که ناقض حقوق بشراند و دستانشان به خون آغشته است.
شاهرودی به عنوان رئیس قوه قضاییه دقیقاً مصداق این مورد است. او فاقد رحم و شفقت بود. شاهرودی مدافع مجازات‌های کهنه و منسوخ نظیر سنگسار و پرتاب محکومان از ارتفاع بود.
در زمانی که شاهرودی در آلمان تحت مداوا قرار داشت، ده‌ها هزار ایرانی علیه وضعیت موجود در جمهوری اسلامی ایران تظاهرات کردند؛ و زمانی که شاهرودی در روز پنج‌شنبه (۱۱ ژانویه) منتظر پرواز خود از هامبورگ به ایران بود، هم‌زمان زیگمار گابریل، وزیر امورخارجه آلمان نیز با محمد‌جواد ظریف، همتای ایرانی خود در بروکسل مشغول گفت‌وگو بود.
بیشتر بخوانید: هاشمی شاهرودی آلمان را ترک کرد
دادستان کل آلمان در روزهای اخیر شکایت‌هایی علیه شاهرودی دریافت کرده بود، اما این شکایت‌ها نتوانسته مانع از بازگشت او به ایران شوند و احتمالاً حتی سبب تسریع بازگشت او شدند.
حال شاید مقامات جمهوری اسلامی دریافته باشند که دیگر نمی‌توانند بدون خطر و ریسک هر سیاستمدار ایرانی را برای درمان و مداوا به آلمان بفرستند.
اما این ماجرا از سوی دیگر تایید نظر منتقدانی است که دولت آلمان را متهم می‌کنند با تفاهم بیش از حد در قبال تهران رفتار می‌کند.