ابراهيم الجعفرى، نامزد پست ِ نخست وزيرى در دولت جديد عراق
۱۳۸۳ اسفند ۵, چهارشنبه
ابراهيم الجعفرى كه ۵۸ ساله است، در كربلا به دنيا آمده و تحصيلات دانشگاهى خود را در رشته پزشكى در شهر موصل به پايان رسانده است. او در سال ۱۹۶۶ عضو حزب الدعوه شد. اين حزب در پايان دهه ى پنجاه ميلادى تاسيس گشت. اعضاى اين حزب دو دهه بعد از تاسيس، مبارزات گستره ى نظامى خود را با رژيم بعث عراق آغاز كردند.
با آغاز جنگ ايران و عراق در سال ۱۹۸۰ ميلادى، حزب الدعوه به شدت مورد حمله ى رژيم صدام حسين قرار گرفت و اعضاى آن به مرگ محكوم شدند. دليل اين اقدام دولت عراق همكارى حزب الدعوه با ايران بود.
از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ ميلادى حدود ۷۷ هزار نفر از اعضاى اين حزب توسط نيروهاى صدام حسين به قتل رسيدند. ابراهيم الجعفرى به ايران پناهنده شد و در سال ۱۹۸۹ به انگلستان رفت و در آنجا يكى از گردانندگان اصلى سياسى در مهاجرت گشت.
بعد از سقوط رژيم صدام، به عراق بازگشت و به احياى حزب الدعوه در كربلا همت گماشت و به سخنگوى اين حزب تبديل گشت. او اولين تظاهرات شيعيان در اين كشور را برنامه ريزى كرد و خواستار خروج نيروهاى اشغالگر از عراق شد.
الجعفرى بر اين نظر است كه در شرايط كنونى عراق خروج نيروهاى آمريكايى از كشور اهميت چندانى ندارد و مهم ترين اقدام نيروهاى عراقى بايد در رابطه با برقرارى امنيت، ايجاد تسهيلات لازم براى زندگى مردم و سامان دادن اقتصاد كشور باشد.
مخالفان ابراهيم الجعفرى او را متهم مى سازند كه به خاطر ارتباط هاى دوستانه خود با ايران، دير يا زود در عراق، اقدام به تشكيل دولتى شبيه سيستم موجود در ايران خواهد كرد. جعفرى اين اتهام را بى مورد مى خواند و مى گويد، عراق به سيستمى احتياج دارد كه بتواند با كثرت قومى و مذهبى موجود در اين كشور همخوانى داشته باشد.
جعفرى از سياستمدارانى ست كه موافق اعلام دين اسلام به عنوان تنها منبع حقوقى در قانون اساسى كشور است. سخنان ابراهيم الجعفري، نامزد پست نخست وزيرى دولت جديد عراق، در راستاى سخنان آيت اله على سيستانى ست كه بعد از برگزارى انتخابات سراسرى در اين كشور در روز سى ام ژانويه سال جاري، تذكر داد كه او علاقمند است اسلام به عنوان تنها مرجع قوانين كشور در قانون اساسى عراق مشخص شود.