1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اتحادیه اروپا در آزمونی برای نشست گروه بیست

۱۳۸۷ اسفند ۳۰, جمعه

سران اتحادیه اروپا برای گفتگوهای تازه در مقابله با بحران اقتصادی در بروکسل گرد آمده‌اند. به نظر کارشناسان اروپا، جهان به نظم اقتصادی تازه‌ای نیاز دارد، اما نه طبق الگوی آمریکا.

https://p.dw.com/p/HGNy
کشورهای اتحادیه اروپا سمت‌گیری خود را هماهنگ کردند
کشورهای اتحادیه اروپا سمت‌گیری خود را هماهنگ کردندعکس: AP

هدف از دیدار سران ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا در بروکسل، آمادگی برای نشست آینده‌ی بیست کشور صنعتی و قدرت‌های بزرگ فرداست، که دوم آوریل یعنی دو هفته دیگر در لندن برگزار می‌شود. اعضای اتحادیه اروپا قصد دارند، نظرات خود را در برابر سایر قطب‌های صنعتی مانند چین و آمریکا هماهنگ کنند. در نشست لندن از اروپا تنها چهار کشور بزرگ شرکت خواهند داشت.

بودجه اضافی برای یاری به بنگاه‌های مالی

دولت ایالات متحده از اروپا انتظار دارد که بودجه بالاتری را برای کمک به بنگاه‌های مالی و مؤسسات صنعتی اختصاص دهد. کشورهای اروپایی قصد ندارند به این خواست تن دهند. آنها ۳/۳ درصد از تولید ناخالص ملی را برای این امر اختصاص داده‌اند. آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در پارلمان کشور این رقم را برای آلمان حتا تا ۷/۴ درصد دانست.

ایالات متحده در مقابله با بحران و کسادی، بیش از هر چیز به تزریق سرمایه روی آورده است، اما به نظر کارشناسان مالی اروپا این شیوه، یعنی فعال کردن بازار با سرازیر کردن وجوه نقدی، نمی‌تواند در هه جا درست و کارآ باشد، و اروپا قصد ندارد بیش از این از خزانه‌های ملی صرف کند.

بدهی‌های مخاطره‌آمیز

کشورهای اروپایی مانند آلمان در این اصل اتفاق نظر دارند که در صرف یاری‌‌های دولتی باید حد نگاه داشت، و به ویژه از ارزش یورو، ارز مشترک اروپا حراست کرد. دولت‌های اروپایی مانند بریتانیا و فرانسه پیش از هر چیز از اصلاح سیستم نظارت مالی حمایت می‌کنند. آنها خواهان نظارت بانکی اروپایی و افزایش قابل توجه نقدینه بانک‌ها هستند.

در نشست اخیر وزرای دارایی گروه بیست، این اختلاف نظر برجسته بود. وزرای دارایی آمریکا و بریتانیا تقاضا داشتند که مخارج عمومی (برای نمونه افزایش بودجه آموزش یا عمران) در بسته محرک‌های اقتصادی برای کمک به رشد اقتصاد افزایش یابد، اما برخی از همتایان اروپایی خواستار احتیاط بودند.

دولت آلمان نگران است مبالغ هنگفتی که بر بدهی دولت‌ها افزوده شود، می‌تواند مسکنی موقت اما با پیامدهای سنگین باشد.

پرش از قسمت در همین زمینه