اتحادیه اروپا و چالش آوارگان عراقی
۱۳۸۷ مرداد ۴, جمعه
بحث آوارگان عراقی، پس از ملاقات نخست وزیر عراق با وزیر کشور آلمان دوباره زنده شد. نوری المالکی هنگام حضور در برلین اعلام کرد که دولت عراق در تلاش بازگرداندن پناهندگان عراقی به کشوراست. مالکی افزود که دولت به ویژه در صدد تامین امنیت اقلیت‌هاست. همین گفته برای ولفگانگ شویبله، وزیر کشور آلمان و سایر نمایندگان حزب دمکرات مسیحی کافی بود تا به فکر کنارگذاشتن طرح‌هایی بیفتند که از ماهها قبل درآلمان در دست بررسی‌اند. ماهها بود که در برلین در باره مسیحیان تحت پیگردعراقی و لزوم کمک به آنها در کل اتحادیه اروپا، صحبت می‌شد.
این طرح بحث‌های زیادی را دامن زده بود. گفت‌وگو در مورد این که ظرف سال‌های اخیر رشته سوءقصدهایی به جان مسیحیان عراقی شده و باید به سرنوشت آنها توجه کرد، اختلاف نظرهایی را موجب شد. مخالفان می‌گفتند که قربانیان خشونت درعراق از همه قشرها هستند و نباید تنها شرایط مسیحیان آنجا را برجسته کرد. بحث‌ها تا آنجا پیش رفتند که برخی گفتند قرار است هیچ مسلمان عراقی در اروپا پناهندگی نگیرد. در بحث‌ها حتی گفته شد، بهتر است آوارگان مسلمان عراقی به کشورهای همسایه و مسلمان پناه برند. اما سوال اینجاست: از چه زمانی کمک و انسان‌دوستی بر اساس وابستگی‌های مذهبی افراد تعیین می‌شود؟
خوشبختانه سیاست پذیرش آوارگان عراقی از جمله در آلمان، این گونه نبوده ومبتکران این طرح‌ها نمی‌توانند کمک به انسان‌ها در قالب‌های مذهبی یا عقیدتی را توجیه کنند.
واقعیت این است که پیش از سخنان زیبا و امیدآفرین نخست وزیرعراق در باره بازگشت مهاجران، لزوم سیاستی یکپارچه در اتحادیه اروپا در قبال فراریان عراقی احساس می‌شد.
حال باید منتظر پاییز ماند و دید که وزیران کشور اتحادیه چه تصمیمی در این باره خواهند گرفت. از سوی دیگر می‌توان چنین نتیجه گرفت که آوارگان عراقی‌نیزباید تا پاییز، خودشان مفری برای تهدید‌ها و ا‌‌‌ضطرارها بیابند. ظاهرا برای مسئولان اتحادیه، رعایت بوروکراسی مهمتر از سرنوشت انسان‌هاست.