اجراى تازه اى از آثار منير وكيلى
۱۳۸۳ اردیبهشت ۴, جمعه
منير وكيلى خواننده اپرا و آهنگهاى محلى در واقع يكى از بنيانگزاران اين نوع موسيقى در ايران بود. تمام كسانى كه در آن سالهاى دير و دور به تالار رودكى مى رفتند با نام او و آوازهاى محلى او بخوبى آشنا هستند. عشق او به موسيقى از همان دوران كودكى پا گرفت و تشويق پدر سبب شد كه منير همچنان در اين راه بماند و به تحصيل و يادگيرى آكادميك آن بپردازد.
منير در ابتدا به پاريس رفت و در كنسرواتوار ملى موسيقى درس آواز گرفت و سپس در بوستون رشته اپرا و كارگردانى آن را فراگرفت. او در نقشهاى مادام باتر فلاى، مى مى در اپراى لابوهم، ويولت در تراوياتا، ليدو در توراندخت بازى كرد و خواند. در سال ۱۳۳۰ جايزه ى اول آواز فستيوال جوانان برلين را برد و جايزه ى هنرى / ادبى فروغ فرخزاد را در ميهن خودمان از آن خود كرد. پس از انقلاب او به پاريس آمد و در اثر يك تصادف اتومبيل در سال ۱۳۶۲ جان خود را از دست داد.
زازا صالح دختر او نوارهاى او را جمع آورى كرد و يك سى دى تازه از صداى او و بازخوانى آن با تنظيم جديد موسيقى ارائه داد. بازگشت نام كار تازه ى زازا است كه بخش كر آن را نيز نواده هاى منير وكيلى بازخوانى مى كنند.