اجلاس اتحادیه‌ی اروپا و هندوستان
۱۳۸۶ آذر ۹, جمعه
۴۵ سال است که اتحادیه‌ی اروپا و هندوستان با یکدیگر رابطه‌ی دیپلماتیک دارند. در سال ۲۰۰۴ این رابطه از حالت انفعالی خود بیرون آمد و به یک "رابطه‌ی استراتژیک" تبدیل شد. در این سال در یک نشست دوجانبه برای نخستین بار اتحادیه‌ی اروپا جایگاه پرارزش هندوستان در نظام جهانی را به رسمیت شناخت. هندوستان یک قدرت هسته‌ای به‌شمار می‌رود و سالهاست که خواهان یک کرسی در شورای امنتت سازمان ملل است.
روابط تجاری: یک میلیارد یورو در هفته
اتحادیه‌ی اروپا بزرگترین شریک تجاری هندوستان است. به گفته‌ی دانیله اسمایدا (Daniele Smajda)، رئیس هیئت ویژه‌ی کمیسیون اروپا، حجم معاملات بازرگانی میان اتحادیه اروپا و هندوستان بیش از یک میلیارد یورو در هفته است. میزان سرمایه‌گذاری اتحادیه اروپا در هندوستان اما ناچیز است: در سال گذشته ۲۷ کشور عضو اتحادیه، تنها ۶ / ۱ میلیارد یورو در هند سرمایه‌گذاری کردند.
نیاز به فن‌آوری جدید اتحادیه‌ی اروپا
جمعیت هندوستان درحال حاضر۱ / ۱ میلیارد نفر است و هر روز افزایش می‌یابد. به همین دلیل این کشور برای محصولات اتحادیه‌ی اروپا بازار قابل ملاحظه‌ای به‌شمار می‌رود. پرفسور اومو سلما باوا، از دانشگاه جواهر لعل نهرو‌ی دهلی نو معتقد است که هندی‌ها بیش از هر چیز به فن‌آوری خارق‌العاده‌ی اتحادیه‌ی اروپا علاقه‌مندند. او می‌گوید: «هندوستان، به عنوان کشوری که به سرعت در حال تحول است، نه تنها به این فن‌آوری نیاز دارد، بلکه برخی فن‌آوری‌ها را خود تولید می‌کند. به همین علت هردو طرف از رابطه‌ی تنگاتنگ با یکدیگر بهره خواهند برد».
توسعه و محیط زیست
هندوستان هنوز باید خیلی از مسائل را حل کند تا بتواند بهطور جدی توسعه یابد. در حال حاضر رشد اقتصادی این کشور ۸ درصد است. دولت هند مصمم است که به برنامه‌های هزاره‌ی سازمان ملل متحد جامه‌ی عمل بپوشاند، یعنی فقر را در سرزمین خود بهطور چشمگیری کاهش دهد.
هندوستان اکنون در کنار چین، بزرگترین آلوده‌کننده‌ی محیط زیست در آسیا محسوب می‌شود. علت این امر، سرعت زیاد رشد صنعتی این دو کشور است.
پرفسوور باوا می‌داند که این پدیده برای هندوستان مسئله ساز شده است، اما به گفته‌ی وی، دولت هند چاره‌ای ندارد. او می‌پرسد: «آیا باید هندوستان برای کاهش آلودگی محیط زیست توسعه‌ی صنعتی را متوفق کند؟ این غیرممکن است، زیرا دولت هندوستان به توسعه‌ی صنعتی نیاز دارد تا بتواند نیازهای کشور پرجمعیت خود را تامین کند».
سیاست خارجی
اتحادیه‌ی اروپا از هندوستان، به عنوان بزرگترین کشور دموکراتیک جهان، انتظار دارد که به بهانه‌ی "عدم دخالت در مسائل داخلی دیگران" خود را از مسئولیت در قبال آنچه در کشورهای همسایه اتفاق می‌افتد، کنار نکشد؛ به عنوان نمونه، قراردادهای تجاری و تسلیحاتی این کشور با حکومت نظامی میانمار (برمه).
پرفسور باوا می‌گوید: «کشورهای اروپایی تفسیرهای خودشان را از رژیم میانمار دارند، اما مشکل میانمار پشت در خانه‌ی آنها اتفاق نمی‌افتد ... هندوستان با میانمار مرز مشترک دارد. تنها با فشار نمی‌توان در این‌گونه کشورها باعث تغییر حکومت شد. همه می‌گویند، هندوستان دو رویی می‌کند، اما اگر آنها طور دیگری هستند، پس چرا همه‌ی کشورهای جهان با چین رابطه دارند؟»
باوا تاکید می‌کند که در حال حاضر هندوستان به اتحادیه اروپا بیشتر نیازمند است تا اتحادیه به هندوستان، اما در آینده‌ی نزدیک می‌تواند این وضعیت دگرگونه شود.
Priya Esselborn / فریار