اختلاف‌نظر‌هاى بوش و شارون
۱۳۸۴ فروردین ۲۳, سه‌شنبه
اين در حالى است كه موضع شارون در قبال خواست‌هاى آمريكا خالى از تناقض نبود. وى همزمان با اطمينان دادن در مورد پايبندى اسراييل به تعهدات طرح صلح بين‌المللى موسوم به ”نقشه راه“، از طرح مشاجره‌برانگيز گسترش شهرك يهودى‌نشين واقع در كرانه باختري رود اردن دفاع كرد.
بايد اذعان داشت كه هر دو سياستمدار در مسائل حياتى مواضعى متفاوت اتخاذ كردند و حال مقامات كاخ سفيد بايد راهي بيابند كه چگونه ميتوان در شارون، در اين راستا نرمش بيشتري پديد آورد.
با وجود اين كه هدف بوش و شارون از ديدارشان در مزرعه بوش در تگزاس ”وحدت مواضع“ بود، اين هدف به نتيجه نرسيد. بوش سياست توسعه شهرك‌سازى اسراييل را مورد انتقاد قرار داد و شارون بر خواست خود مبنى بر گسترش شهرك‌ها در كرانه باخترى رود اردن پافشارى كرد. شارون همچنين تاكيد كرد كه اين كار را به ”هر قيمتى“ انجام خواهد داد.
اختلاف‌نظر بوش و شارون را در مسائل اصلى مى‌توان به رغم دوستانه نشان‌دادن‌‌هاى مبالغه آميز ديدار مزبور به وضوح ديد، و اين موضوع جديدى است. در تاريخ روساى جمهور آمريكا هيچ رييس جمهورى مانند جرج بوش، حمايتى بى‌چون و چرا از سياست دولت اسراييل از خود نشان نداده است. با وجود اين زمان تغيير كرده است.
دوره دوم رياست جمهورى جرج بوش شروع شده و او در اين مرحله، به مرور مواضع شديدترى را نسبت به اسراييل اختيار مى‌كند. بوش قصد دارد روابط خود را با جهان عرب بهبود بخشد و اين با موضع نامتوازن آمريكا در مسئله خاور ميانه تطابق ندارد.
مرگ ياسرعرفات، رهبر فقيد فلسطينيان، با خود تغيير خط‌مشى سياسى را در قبال اسراييل به همراه آورد و انتخاب ”محمودعباس“ به رهبرى جديد فلسطينيان راه برقرارى دمكراسى آمريكاپسندانه را هموار كرد. شارون بايد با مشاهده حمايت بوش از عباس دريابد كه آن دوران كه او براحتى مى‌توانست عرفات را متهم به مقابله ناكافى با خشونت و ترور كند، سپرى شده است. اما پيداست كه شارون هنوز هم نتوانسته مسئله را دريابد.
وى هنوز هم مانند گذشته رييس تشكيلات خودگردان فلسطين را به عدم مقابله با گروه‌هاى تندرو متهم كرده و مى‌گويد تا مبارزه اي جدى در اين عرصه انجام نگيرد، گفتگويى نيز ميان آنان وجود نخواهد داشت. شارون با تكرار چنين سخنانى تمايل خود را به بازگشت به سياست گذشته‌اش نشان مى‌دهد.
در اين ميان ترغيب شارون به اتخاذ سياستى سودمندتر نسبت به فلسطينيان، به عزم بوش بستگى دارد. بوش بايد گامى عظيم بردارد، ولى انتقاد صريح او در ديدار اخير با شارون نشانگر تأكيدش در به ثمر رساندن طرح‌هاى وى براى خاور ميانه است. او هنوز هم اميدوار است كه طرح خروج از نوار غزه، هم فلسطينيان و هم اسراييلى‌ها را به استقرار صلح برانگيزد. در غير اين صورت سياستمداران آمريكا بايد در فكر چار‌‌ه‌هاى ديگرى برآيند. بوش بايد نشان دهد كه سياست آمريكاييان در واشنگتن، و نه در بيت‌المقدس رقم مى‌خورد.