اختلاف نظر بر سر نحوه کمک رسانى آمريکا به نيروهاى مخالف در ايران
۱۳۸۴ اسفند ۵, جمعه
مفسران محافظه‌کار آمريکا، اين عنوان را مترادف با تغيير رژيم به شيوه هاى غير نظامى مى دانند، حال آنکه مفسران ليبرال، بر مراودات فرهنگى ، اطلاع رسانى از راه رسانه ها، پذيرش دانشجويان و دفاع از حقوق بشر تأکيد دارند.
روزنامه محافظه کار «واشنگتن تايمز» (۲۳ فوريه) با گرمى از تقاضاى بودجه اضافى ۷۵ ميليونى کانداليزا رايس براى گسترش برنامه‌هاى راديوتلويزيونى به فارسى و کمک به نيروهاى خواهان دموکراسى در ايران استقبال کرده، اما مى‌نويسد: متأسفانه کابينه بوش هنوز برنامه مشخصى ندارد و نمى‌داند چگونه از اين بودجه استفاده کند. تنها قسمت روشن اين طرح، کمک به برنامه‌هاى فارسى «صداى آمريکا» است، اما نيروهاى مخالف رژيم را چگونه بايست تقويت کرد؟
واشنگتن تايمز مى‌نويسد: « اساسنامه صداى آمريکا از لحاظ قانونى اجازه نمى‌دهد که اين شبکه به طور فعال براى سرنگونى دولت‌هاى ديگر تبليغات کند در حاليکه آنچه ما بدان نياز داريم فعاليت براى براندازى است.»
در ضمن، اگر اين بودجه صرف برنامه‌هاى تلويزيونى بشود، فقط بخش کوچکى از جمعيت که ماهواره دارند مى‌توانند استفاده ببرند؛ و تازه حكومت هميشه مى‌تواند ماهواره‌ها را جمع کند. هدف تبليغات بايد اقشار وسيع و کم درآمد جامعه باشد. راديوى موج کوتاه مناسب‌ترين رسانه براى افشاکردن فساد و بى‌عدالتى، و براى آموزش سازماندهى مقاومت غيرخشونت آميز است. مفسّر واشنگتن تايمز پيشنهاد مى‌کند راديوهاى ديگرى که به طور عمده در طول روز موسيقى پخش مى‌کنند تعطيل شوند.
محافظه کاران کنگره آمريکا که بايد اين بودجه را تصويب کنند، چند سالى است به وزارت امورخارجه توصيه مى‌کنند سازمان مجاهدين خلق را به رسميت بشناسد و از آن براى مبارزه با حكومت جمهورى اسلامى سود ببرد. وزارت خارجه تاکنون در برابر اين خواست مقاومت کرده و در اسناد رسمى خود اين سازمان را يک تشکيلات تروريستى مى‌شناسد. محافظه کاران کنگره مدت زيادى است که مى‌خواهند لايحه اى به نام «لايحه حمايت از دموکراسى در ايران» را از دو مجلس بگذرانند که يکى از هدف‌هايش کمک مالى به سازمانهاى غيرتروريستى براى تغيير حكومت است. وزارت امورخارجه با اين لايحه مخالفت کرده است و تاکنون حاضر نشده از سازمان هاى سلطنت طلب يا سازمان مجاهدين حمايت کند.
از سوى ديگر، مفسران ليبرال آمريکا که واهمه دارند دولت‌شان به مقابله نظامى با ايران کشيده شود، از ابتکار خانم رايس با اين انتظار استقبال کرده اند که فشار روى دولت ايران، غير مستقيم باشد و تماس فرهنگى با مردم ايران ارجحيت داشته باشد.
روزنامه «نيوزدى» (۲۲ فوريه) مى نويسد، کمک به نيروهاى مخالف، به منظور تغيير حكومت، آن هم کمک علنى، مى‌تواند نتيجه معکوس داشته باشد. همه مى‌دانند که نيروهاى خواهان دموکراسى اگر به طور علنى به «شيطان بزرگ» نزديک شوند در چشم مردم از اعتبار مى‌افتند و نيروهاى امنيتى نيز بهترين بهانه را براى سرکوب آنها پيدا مى‌کنند. اين روزنامه به دولت توصيه مى‌کند حتا اگر قصد، استفاده از روش‌هاى جنگ سرد در تبليغات و سازماندهى باشد (مانند کمک به اتحاديه هاى کارگرى در لهستان براى براندازى کمونيزم در آنجا)، اين کار بايد غير علنى صورت بگيرد و اقدامات علنى تنها به تقويت شبکه‌هاى راديويى و رسانه‌هاى ديگر محدود شود.
وزارت خارجه آمريکا هنوز برنامه مشخصى در جزييات براى بودجه مورد تقاضايش ارائه نکرده، که خود دليل آن است که ابتکار خانم رايس، بيشتر به خاطر ناکامى‌هاى ديپلماتيک در مذاکرات هسته‌اى، و نيز عواقب منفى هرگونه اقدام نظامى عليه ايران، به عنوان گزينه‌اى عملى‌تر مطرح شده است.
عبدى کلانترى، گزارشگر صداى آلمان در نيويورك