اختلاف نظر در دولت انتقالى عراق در رابطه با جمهورى اسلامى ايران

اينكه اكنون دشمنى ديگر، يعنى “شيطان بزرگ” آمريكا، در عراق سر نخها را در دست دارد، دولت جمهورى اسلامى ايران را برميانگيزد كه، بويژه با توجه بسيار، تحولات در حال انجام را در كشور همسايه زير نظر بگيرد.

اما به عقيده وزير دفاع عراق Hasem Schaalan جمهورى اسلامى ايران، در حد نظاره گر بودن باقى نميماند. بلكه بيشتر به اين صورت است كه، دولت ايران جاسوسها، عاملان محرك و آشوب برانگيز خود را وارد كشور عراق ميسازد. وزير دفاع دولت انتقالى عراق شعلان، در گفتگو با روزنامه واشنگتن پست گفت، به همين دليل ايران،”دشمن درجه اول” عراق به حساب ميآيد. پيش از اينها نيز، وزير دفاع عراق در روزنامه هاى عربى تهديد كرده بود كه، “اگر جمهورى اسلامى ايران، همچنان از انجام عمليات مسلحانه در عراق پشتيبانى نمايد، من شخصآ آماده ام، حملاتى به خاك اين كشور انجام دهم.”

معاون وزير امور خارجه عراق حميد البياتى، با تاكيد شديد با موضع شعلان مخالفت دارد. او ديروز سه شنبه در بغداد گفت،”ايران طى سالهاى گذشته به ما كمكهاى فراوان كرد، تا بتوانيم رژيم صدام حسين را سرنگون كنيم.” البته لازم به تذكر است كه، البياتى يكى از فعالان عاليرتبه مجلس اعلاى انقلاب اسلامى در عراق، يكى از سازمانهاى تبعيديان شيعه ميباشد كه، طى دوره حكومت صدام، در ايران پذيرفته شده و تحت حمايت قرار گرفت. شبه نظاميان اين سازمان موسوم به “بريگاد بدر” از سوى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى ايران تعليم داده شده و رهبرى شدند. براى آنهائى كه در بغداد، به دولت جمهورى اسلامى ايران بدگمان ميباشند، در مورد مجلس اعلاى انقلاب اسلامى، كه آمريكائيان آنرا در ساختار سياسى جديد كشور جاى داده اند، اين شك وجود دارد كه، در خدمت علائق ايران عمل ميكند.

اما اظهارات شعلان در زمانى به بيان درآمدند كه، اياد علاوى، نخست وزير دولت موقت عراق، در حال انجام سفر رسمى خود در كشورهاى منطقه ميباشد و قصد يك سفر كوتاه به تهران را نيز دارد. روزنامه كويتى “الراى ال اعم” گزارش داد كه، مصاحبه شعلان با روزنامه واشنگتن پست، در هيئت همراهان علاوى كه در حال حاضر در بيروت بسر ميبرند، همانند يك برق آسمانى فرود آمد. گفته ميشود كه، علاوى به تلاشى نافرجام دست زد تا با شعلان تماس تلفنى برقرار كند. علاوى در گفتگو با روزنامه مزبور گفت،”عراق بدين معنا دشمنى ندارد. در واقع من نميدانم كه چه چيزى باعث شده است كه برادر ما شعلان، چنين موضعى را بگيرد.”

مقامات دولتى در تهران، در اين رابطه از خود واكنشى نشان نداده و مبارزه طلبى شعلان را “اظهار عقيده شخصى” خواندند. كارشناس مصرى امور عراق مصطفى ال لباد، علت اين ناهمآوازيهاى درونى كابينه عراق را بسادگى اين ميداند كه، “در عراق يك دولت با ثبات” وجود ندارد. به عقيده او “دولت كنونى عراق تنها مشخصه روشنى كه دارد، اين است كه، اعضاى آن همه از مخالفان رژيم صدام بودند اما، يك موضعگيرى واحد در آن به چشم نميخورد.”