1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ادامه اجحافها در مورد دختران و زنان

۱۳۸۲ دی ۵, جمعه

بر اساس نتايج گزارش سالانه سازمان كمك به كودكان وابسته باسازمان ملل متحد يونيسف دختران در زمينه برخوردار شدن از امكانات آموزش و پرورش همچنان مورد اجحاف قرار ميگيرند.

https://p.dw.com/p/A5YC
عکس: DW

۶۵ ميليون دختر در سراسر جهان به مدرسه نميروند و از هر ۳ تن اين دختران، يكى از آنها در آفريقا زندگى ميكند.

آنها بدون تعليم و آموزش بويژه در خطر گرسنگى، خشونت و استثمار كارفرمايان بسر ميبرند. آنها در سنين كودكى مجبور به ازدواج ميشوند، اغلب بر اثر زايمانهائى كه پيش از موقع بوجود آمده اند جان ميسپارند و تا ميزان بالائى با خطر بيمارى ايدز روبرو ميباشند.

در گزارش سالانه يونيسف به عنوان بزرگترين مانع براى به مدرسه رفتن دختران از شهريه مدارس نام برده ميشود. پرداخت اين شهريه ها در بيش از ۱۰۰ كشور جهان ضروريست وآنها اغلب چندين برابر ميزان درآمد ماهانه يك خانواده فقير را شامل ميشود. بعلاوه بايد هزينه هاى لازم براى تهيه روپوش مدرسه، كتابها و امتحانات را بر اين مبلغ افزود. لغو شهريه مدارس ميتواند در مدتى كوتاه همانطور كه در كنيا اخيرآ آنرا تجربه كرديم، براى ميليونها كودك امكان به مدرسه رفتن را بوجود آورد. تنها در كنيا از آغاز سال ۲۰۰۳ تا كنون به دليل از ميان برداشتن شهريه ها به تعداد شاگردان مدرسه ها يك و نيم ميليون تن افزوده شده است.

گزارش يونيسف بر روى ۲۵ كشور جهان متمركز ميشود كه در آنها نسبتآ تعداد اندكى از دختران به مدرسه ميروند و يا تفاوت بين شمار دانش آموزان دختر و پسر چشمگير است. اين كشورها از جمله عبارتند از اتيوپى، بنين، بوركينا فاسو اما همچنين كشورهائى چون نيجريه، بنگلادش، هند و پاكستان.

اما بايد از دستاوردهاى مثبت نيز اسم برد كه، تقريبآ ۲ سوم كشورهاى در حال توسعه در سالهاى دهه ۹۰ شمار دانش آموزان دختر خود را افزايش داده اند. موفقترين اين كشورها بنين، گامبيا، گينه، مالى، مراكش، موريتانى و نپال هستند.

گزارش يونيسف از تلاش اندك دولتها در شمال و جنوب در زمينه آموزش ابتدائى كودكان انتقاد ميكند. به اين ترتيب طبق اين گزارش، تنها ۸ كشور در حال توسعه وجود دارند كه بيش از ۲۰ درصد از كل بودجه كشورى خود را به امر تعليم و ترتبيت و آموزش اختصاص ميدهند. براى مثال كشور هند ۳ درصد از بودجه كشور را براى اين امر در نظر ميگيرد.

در كنار اين خواست از دول كشورهاى در حال توسعه كه، بودجه بيشترى را براى اين امر مهم در نظر بگيرند، گزارش سالانه يونيسف سازمان كمك به كودكان وابسته به سازمان ملل متحد با نظر انتقاد به اين مسئله اشاره ميكند كه، كمكهاى عمرانى كشورهاى صنعتى در مرحله حرفها و قولها باقى مانده و واقعيت نميپذيرند. ميزان اين كمكها در سال ۲۰۰۰ ميلادى در سراسر جهان به مبلغ ۳ و نيم ميليارد دلار بالغ ميشد. بايد يادآورى كنيم كه اين مبلغ در مقايسه با ۱۰ سال پيش ۳۰ درصد كاهش داشته است.