1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

ادامه بازداشت سهیل آصفی

مصاحبه‌گر: مهیندخت مصباح۱۳۸۶ شهریور ۲۴, شنبه

سهیل آصفی روزنامه نگار و وبلاگ نویس جوان، ۴۵ روز است در اوین در سلول انفرادی به‌سر می‌برد. دلیل بازداشت هنوزروشن نیست و او از حق ملاقات با وکیل نیز محروم است. مصاحبه‌ای با ناهید خیرابی، روزنامه‌نگار و مادر سهیل آصفی

https://p.dw.com/p/BgGy
سهیل عاصفی
سهیل عاصفیعکس: Kosoof

ناهید خیرابی، روزنامه‌نگار و مادر سهیل آصفی در گفتگو با دویچه وله از نگرانی‌ها و برداشت خود از ادامه بازداشت پسرش می‌گوید.

دویچه‌وله: سابقه روزنامه‌نگاری سهیل آصفی چیست؟ با چه نشریاتی همکاری داشته است؟

ناهید خیرابی: سهیل آصفی الان بیست و سه چهار ساله است. از چهارده پانزده سالگی با نشریات به شکل مستقل و حق التحریری کار کرده است. ابتدا با نشریات هنری و بعد با روزنامه "شرق"، "یاس نو" و نشریات دیگرکار کرده‌است. اخیرا با "روز آنلاین" که یک روزنامه الکترونیکی است، باز به همین شکل مستقل و حق التحریری کار می‌کرد.

برای ایشان در طول مدتی که کار می‌کرد یا وبلاگ می‌نوشت، مشکلی برایش پیش نیامده بود؟ تذکری از جایی نگرفته بود؟

نخیر! این که اشاره می‌کنید بسیار خوب است. به‌هیچوجه از جایی تذکر نگرفته بود و تمام کارهای خودش را روی وبلاگ‌اش با اسم می‌گذاشت.

سهیل آصفی را با دو روزنامه‌نگار دیگر گرفتند. به نظر شما دستگیری‌ها ارتباطی با یکدیگر نداشتند؟

این سه نفر که همزمان بازداشت شدند، با همدیگر ارتباط داشتند و چه بسا به اتهام‌های مشابهی احضار شده بودند. برخورد با یک نفراز آنها تنها در حد چند مرتبه احضار بود. دیگری شش روز انفرادی بود که بعد تغییر قرار دادند و چون وثیقه‌اش را نمی‌توانست آماده کند، چهار هفته زندان ماند. پسرمن الان ۴۵ روز است در انفرادی به سر می‌برد. ممنوع الملاقات است. تحت بازجویی است و ظاهرا چیزی از او پیدا نکرده‌اند. ظاهرا ایشان را تحت پرسش‌هایی قرار می‌دهند تا بفهمند گرایش‌های فکری‌‌‌‌‌اش از چه کسانی تاثیر گرفته است. به نظر می‌رسد چون در این مدت طولانی چیزی نتوانسته‌اند پیدا کنند، به او فشار می‌آورند تا چیزهایی بگوید که بتوان برایش پرونده سازی کرد.

مگرطرزفکر سهیل آصفی برای دیگران روشن نیست؟

چرا! هرچه فکر می‌کرده، در وبلاگ‌اش می‌نوشته اما برای آنها مهم است که این طرز فکر را او از کجا آورده است. این البته بی معناست. هیچکس نمیداند گرایش‌های فکری‌اش در اجتماع چگونه پدید میاید. ما نگران هستیم که احیانا برای سهیل پرونده سازی کنند و بخش‌هایی از داستانی را که می‌سازند، جرم تلقی کنند.

ممکن است احیانا ارتباط‌ های خانوادگی یا اجتماعی شما با فعالان سیاسی یا مدنی دلیلی باشد بر این که به قول شما پسرتان را تحت فشار گذاشته‌اند؟

نه! من مسئله‌ای ندارم! من مانند پسرم یک روزنامه‌نگار مستقل هستم. پسرم میهن پرست و مردم دوست بوده و به جز این چیز دیگری نیست.

در خبرها بود که از شما خواسته‌اند مصاحبه نکنید و به این در و آن در نزنید. درست است؟

بله! سهیل آصفی ممنوع الملاقات است. دوبار پدرش را به‌عنوان ملاقات خواسته‌اند که البته بیشتر به پرسش و پاسخ با پدر گذشته است. ‌آنجا گفته‌اند به مادر سهیل آصفی ملاقات نمی‌دهیم چون خیلی به این در و آن در می‌زند. اخیرا من در دادسرا گفتم من هم مادرم به من نیز ملاقات بدهید. گفتند آن دوبار برای سوال از پدر سهیل بوده و ایشان اساسا ممنوع الملاقات است.

در تماس‌های تلفنی تان راحت گفت‌وگو می‌کنید؟ زمان صحبت چقدر است؟

تماس‌های تلفنی ما هر ده پانزده روز یکبار است. اخیرا به من هم تلفن نزده بلکه به پدرش زنگ می‌زند. دو روز قبل با پدرش صحبت کرده که بعد بازجو هم تلفن را گرفته و به پدرش گفته که بازجویی تمام شده و پرونده را به قاضی می‌دهند تا معلوم شود قرار موقت بازداشت، تبدیل خواهد شد یا تمدید.... سهیل به پدرش گفته که حالش اصلا خوب نیست و دچار سرگیجه است. من می‌دانم که سهیل دچار افت فشار شده و سخت نگران سلامت جسمی و روحی پسرم هستم. در سلول انفرادی هیچکس پهلوی سهیل نیست که اقلا به در بکوبد. الان دیگر وقت آن است که وضعیت بازداشت روشن شود که اگر لازم است سهیل با وثیقه آزاد شود.

آیا از وکلای سهیل آصفی سؤال کرده‌اید که در صورت سپری شدن قرار بازداشت موقت، چشم انداز چه خواهد بود؟

از اتهام ایشان نه ما خبرداریم و نه وکلای ایشان. به آنها هم اجازه نداده‌اند با سهیل ملاقات کند. امروز رفتم به دیدارآقای مرتضوی و با این‌که قرار قبلی نبود، موفق شدم ایشان را ملاقات کنم. رفتار و برخوردشان خوب بود و به من قول دادند که وضعیت سهیل را پیگیری کنند و به من پاسخ بدهند.

از وسایلی که روز بازداشت جمع‌آوری کردند از کیس کامپیوتر تا کتاب و دست‌نوشته، هیچکدام را پس نداده‌اند؟ اشاره به مورد خاصی در میان این وسایل نکرده‌اند؟

نه! هیچکدام را پس نداده‌اند. ضمنا وبلاگ ایشان آنقدر باز و روشن بوده که همه چیز در آن بوده‌است. شیوه کارسهیل در روزنامه نگاری همیشه یکسان و مستقل بوده. او با نمایندگان و مسئولان کشور صحبت کرده و اگر احیانا مسئله‌ای بوده، باید همان موقع می‌گفتند که این کار شما مسئله دارد.