ادامه حضور صدام در اذهان مردم عراق، حتى پس از سرنگونى او

تصاويرى از حال ژوليده و صورت اصلاح نشده صدام حسين، مدتى كوتاه پس از دستگيرى او توسط سربازان ارتش آمريكا، در سراسر جهان پخش شدند. همچنين مردم عراق توانستند رئيس جمهور اسبق خود را، در اين حالت در تلويزيون بينند. اما هنوز هم براى آنها دشوار است درك كنند كه، مردى كه بيش از ۲ دهه بر آنها حكومت كرده و چگونگى زندگى آنها را تعيين ميكرد، اينك واقعآ و قطعآ به گذشته تعلق دارد.

در زندگى روزمره عراقيها، صدام حسين، دائمآ حضور داشت، از طريق رسانه هاى گروهى كشور كه تحت كنترل او قرار داشتند، توسط تصاوير او كه در سراسر كشور پخش شده بودند و بوسيله ماموران سرويس مخفى او، كه تقريبآ هيچ چيزى از چشمشان پوشيده باقى نميماند.

على حسين، يك راننده تاكسى، كه اتومبيل خود را در برابر يكى از تصاوير نقش شده بر ديوار و توسط صدها گلوله سوراخ سوراخ شده صدام حسين، در بغداد پارك كرده است، ميگويد:”براى من دشوار است كه بپذيرم، صدام پس از سالها جنگ، بدبختى و ترس، براى هميشه از زندگى ما ناپديد شده است.” طى سالهاى گذشته على حسين، حتى در حضور همسر و بچه هاى خود، اين جرات را نداشت كه، از رئيس جمهور كشور انتقاد كند.” او با لبخندى تلخ ميافزايد:”در زمان صدام ديوارها گوش داشتند.” اين مرد ۳۶ ساله توصيف ميكند:”او همه جا بود، هر جا كه ما ميرفتيم و هر آنچه كه انجام ميداديم. فراموش كردن او دشوار است. تصوير او در اذهان ما نقش بسته است. سالها طول خواهد كشيد، تا اين تصاوير از ميان بروند.”

يك آموزگار ۴۰ ساله درس تاريخ خانم Asma Mohammad سخنان اين راننده تاكسى را تائيد ميكند و ميافزايد:” ياد صدام بر روح ما سنگينى ميكند، نه به اين خاطر كه، ما طرفدار او بوديم. زيرا هيچكس قادرنبود، بسادگى از حيطه قدرت او خارج شود. زمانيكه من روزها برنامه هاى راديو را گوش ميدادم، در اخبار تنها صحبت از او بود. وقتيكه روزنامه را ورق ميزدى، عكس او بر هر صفحه نقش بسته بود. و زمانيكه من وارد كلاس درس ميشدم، شاگردان شعار ميدادند: زنده باد صدام.”

خانم محمد ميگويد، سپس تصاوير صدام در بازار و خيابانهاى شهر، او را تعقيب ميكردند. شبها تلويزيون بار ديگر صدام را به نمايش ميگذاشت و همچنين در گفتگوهاى او و همسرش، موضوع بر سر رئيس جمهور عراق بود. “به همين دليل، فراموش كردن صدام بسيار سخت است، حتى اگر ما بخواهيم با خشونت، اين دوران دشوار را از خاطر دور كنيم.”

صدام حسين، بزرگداشت خود را تا حدى ميرساند كه، حتى در برابر هر وزارتخانه مجسمه او جاى گرفته بود. در مقابل وزارت دادگسترى مجسمه او در لباس وكلا به چشم ميخورد و ترازوئى را در دست داشت. در مقابل وزارت ارتباطات و مخابرات او در حال تلفن كردن مشاهده ميشد و در برابر وزارت امور كشاورزى او داسى در دست داشت.

همچنين برنامه درسى مدارس نيز از سوى صدام كنترل ميشد. Luai Karim كه ۱۸ سال دارد، در اينباره ميگويد:”بهترين چيز در خاتمه كار رژيم صدام اين است كه، اينك تمامى موضوعات مربوط به او و حزب بعث، از كتابهاى درسى ناپديد شده اند. من تنها اميدوارم كه، پرزيدنت بعدى بپذيرد، كه او تنها يك مامور انتخاب شده از سوى مردم است، كه بايستى به خلق خود خدمت كرده و براى رفاه آنها كار كند.”