ازسرگيرى برنامه اتمى ايران

منجمله روزنامه «ميتل دويچه تسايتونگ» (Mitteldeutsche Zeitung) منتشره در شهر هاله در اينباره چنين اظهار عقيده كرده است: اكنون چه بايد كرد؟ تا كنون اتحاديه اروپا به ايران وعده كمكهاى اقتصادى داده بشرط آنكه ايران از برنامه اتمى خود چشم پوشى كند. شايد اكنون مناسب باشد كه ايران را تهديد به طرح قضيه در شوراى امنيت سازمان ملل متحد و تحريم اقتصادى كنند. آنگاه ايران بايد اين شدت عمل را جدى تلقى كند زيرا يك امر روشن است و آن اينكه صاحبان قدرت در تهران بخاطر مسائل داخلى نميخواهند با سازمان ملل متحد درگير و دچار انزوا شوند. البته تحريم اقتصادى نه تنها به ايران بلكه به اقتصاد اتحاديه اروپا هم ضرر خواهد رساند، ولى ضرر اقتصادى بهتر از ايران مجهز به سلاح اتمى است.

روزنامه «وستفليشه ناخريشتن» (Westfälische Nachrichten) در همين مقوله چنين آورده است: اقدام تحريك آميز جديد و عمدى دولت فعلى حاكم در ايران نمونه اى از روياروئى سخت و پرحرارت با گروه سخت گيران دولت آتى اين كشور است. زمامداران تهران براى اتحاديه اروپا ضرب الاجل تعيين و به اروپائيان حيرت زده اعلام ميكنند كه تأسيسات اتمى مورد منازعه اصفهان چه موقع از نو راه اندازى خواهد شد. آيا اينها همه يك بازى موش و گربه است؟ يا كدام طرف برگ برنده را در دست دارد؟ در جواب بايد گفت: ممكن است اينطور باشد، ولى ايران با آتش بازى ميكند، چونكه در اصفهان موضوع ساختن بمب اتمى مطرح است كه آمريكا دراين زمينه اصلآ شوخى سرش نميشود، با وجود وضع سختى كه در عراق بوجود آمده است.

در روزنامه «براونشوايگر تسايتونگ» (Braunschweiger Zeitung) در همين باره چنين ميخوانيم: تهران از فرصت مناسب استفاده ميكند. وضع اقتصادى ايران بسيار نامساعد و حتى ميتوان گفت اسفبار است. حال زمانداران اين كشوربراى اينكه قيمت موافقت خود را بالا ببرند انرژى هسته اى را بصورت موضوعى داراى اهميت ملى درآورده اند. اروپا حاضر است براى حل اين مسئله قيمتى سنگين بپردازد، باين ترتيب كه به جمهورى اسلامى كمكهاى قابل توجه بدهد. ولى ملاها در يك زمينه خيلى زيركى نشان ميدهند: در معامله.