1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اسارت سوزانه اوستهوف، زن آلمانى ربوده شده در عراق

۱۳۸۴ آذر ۱۱, جمعه

اسارت سوزانه اوستهوف، زن آلمانى ربوده شده در عراق يكى از موضوع هاى مورد بحث روزنامه هاى آلمانى در رابطه با روابط خارجى اين كشور است. چه كسى او را دزديده و با چه هدفى اين آدم ربايى انجام شده؟ اين سوالى ست كه بسيارى از رسانه هاى آلمان و اروپا به آن پرداخته اند و در پى آن، اين سوال كه چگونه مى توان اين زن باستان شناس را كه زبان عربى را به راحتى صحبت مى كند و مسلمان است، از دست ربايندگان نجات داد.

https://p.dw.com/p/A5eQ
آيا دولت آلمان موفق به نجات سوزانه اوستهوف خواهد شد؟
آيا دولت آلمان موفق به نجات سوزانه اوستهوف خواهد شد؟عکس: dpa

روزنامه "Stuttgarter Zeitung" در شماره امروز خود در تفسيرى از جمله مى‌نويسد:

”نتيجه تحقيقات در مورد ربوده شدن سوزانه اوستهوف تا كنون نشانگر آن است كه ربايندگان هدفى سياسى را پى در دزديدن او دنبال نمى‌كنند، آنها بيشتر خواستار گرفتن پولى كلان در ازاى آزادى او هستند. ماجراى اين آدم ربايى بار ديگر نشان مى‌دهد كه تا چه حد اوضاع عراق نابسامان است و در اين شرايط بغرنج نه از دست نيروهاى آمريكايى مستقر در عراق كارى بر مى‌آيد و نه از نيروهاى امنيتى اين كشور. در چنين شرايطى پرزيدنت بوش خواب پيروزى قطعى بر شورشيان عراق را مى بيند و ديگر همه مى‌دانند كه او به آرزويش نمى‌رسد. نكته ديگر اين كه سوزانه اوستهوف تمام مسير حركت خود را به نيروهاى امنيتى عراق گزارش داده بود. اين سوال مطرح مى شود كه پس چرا نيروهاى امنيتى عراق او را محافظت نكردند. بسيارى از كارشناسان بر اين نظرند كه حتا خود ماموران امنيتى عراق بوده اند كه مسير حركت را به اطلاع ربايندگان رسانده و به همين جهت در اين اقدام دست داشته‌اند.”

اما بعضى روزنامه ها نجات سوزانه اوستهوف را آن قدرها هم پر اهميت نمى‌دانند، كه دولت آلمان حاضر شود پول كلانى براى آزادى او به ربايندگانش بپردازد. مفسر روزنامه Heilbronner Stimme يكى از افرادى ست كه موافق اين ديدگاه است. در تفسيرى در اين مورد از جمله مى خوانيم:

”سوزانه اوستهوف كه بيمارى كمك به ديگران را دارد، خود مى‌دانست كه رفتن به مناطق بحرانى خطرناك است. اين زن به هشدارهاى مسئولان توجهى نكرد، هشدارها را دست كم گرفت و به اين سفر رفت. حال ربوده شده. ربايندگان او مى‌توانند حسابى باز كنند و از مردم ساده لوح بخواهند تا كمك‌هاى‌شان را به اين حساب واريز نمايند. اما دولت آلمان حق ندارد پولى را كه از ماليات مردم به دست آورده در اختيار باندهاى جنايتكار ِ عراق قرار دهد. اين اقدام مى‌تواند باندهاى ديگر را ترغيب كند تا به اقداماتى اين چنين مبادرت ورزند و به اين ترتيب روند ربودن آلمانى‌ها در عراق افزايش يابد. مگر نمونه فرانسه و ايتاليا را از ياد برده‌ايم و پول كلانى را كه اين كشورها براى آزادى گروگان هاى‌شان پرداختند؟”