استعفاى وزير دارايى اسراييل
۱۳۸۴ مرداد ۱۷, دوشنبه
� بطور موقت به جانشينى وى برگزيد.
چندين ماه بود كه نتانياهو بدليل عدم قاطعيت در سياست خود در برابر برچيدن شهرك‌هاى يهودىنشين مورد تمسخر واقع مىشد. مى‌گفتند كه او مواضع سياسى‌اش را دائم تغيير مى‌دهد و به رغم اينكه مى‌گويد مخالف تخليه شهرك‌هاست، باز هم بر سر ميز كابينه مى‌نشيند. از اين رو به نتانياهو، لقب تمسخر آميزى دادند تا كش و قوس فكرى اين سياستمدار را بازگو كنند. ولى به ناگهان وى با قاطعيت، خط فكرى خود را روشن كرد و از مقام خود استعفا داد. نتانياهو در استعفانامه خود مى‌نويسد: عقب‌نشينى يك طرفه اسراييل بى‌آنكه امتيازى از فلسطينيان بگيرد نادرست است. وى مى‌افزايد كه نمى‌تواند با اين گام غير مسئولانه همراهى كند، چرا كه اين گام در نهايت به شكاف بين ملت اسراييل و ناامنى منطقه منجر خواهد شد و در آينده وحدت بيت‌المقدس را به خطر خواهد افكند.
استعفاى نتانياهو بر تصميم شارون خللى وارد نياورد. پارلمان اسراييل همانطور كه انتظار مى‌رفت با ۱۷ راى موافق در برابر ۵ راى مخالف تخليه نخستين شهرك‌هاى يهودىنشين را كه قرار است از ۱۷ اوت، يعنى تا ۹ روز ديگر به اجرا درآيد، تصويب كرد. معهذا اين اقدام نتانياهو وى را به عنوان چهره‌اى شاخص در رقابت با شارون مطرح كرد. طرح خروج از نوار غزه با اختلاف نظرهاى بسيارى در بين اعضاى حزب حاكم ليكود همراه بود. شكاف بين توده‌ى حزبى بستر مناسبى است كه در آن مخالفت وزير دارايى را با رويى گشاده پذيرا مى‌شوند و اگر اين شكاف همچنان باقى بماند نتانياهو براى پيروزى در رهبرى آينده حزب و نخست وزيرى كشور برگى برنده در دست خواهد داشت.
از اينها گذشته رقابت بين شارون و نتانياهو زخمى قديمى است كه با مطرح شدن طرح خروج از نوار غزه بار ديگر سرباز كرده است. درست به همين دليل استعفاى نتانياهو موجب رنجش شارون نشد. وى اكنون اميد دارد تا طرح يادشده را با موفقيت عملى كند و با برقرارى دوباره آشتى با جناح راست حزب ليكود، شانس خود را در رهبرى آتى اين حزب و پيروزى در مبارزات انتخاباتى آينده افزايش دهد.