استقرار سپاه ناتو يا سپاه سازمان ملل در لبنان؟
۱۳۸۵ مرداد ۲, دوشنبهه نظر مىآيد ايالات متحدهى آمريكا دست از موضع خويشتندار خود كشيده، بطوری كه رايس در آستانهى سفرش آتشبس را امرى ”فورى” مىخواند. تفسيرى از پتر فيليپ
وزير دفاع اسرائيل «امير پرتس» در گفتگو با فرانك والتر اشتاينماير، وزير امور خارجهى آلمان ترديد باقى نمىگذارد و مىگويد، كشورش ”تا دستيابى به هدف” به حملات خود در لبنان ادامه خواهد داد. يعنى اينكه حزبالله بايد از مناطق مرزى به عقب رانده شده تا ديگر خطرى از جانب آن متوجه اسرائيل نشود. پرتس مىافزايد، تنها زمانى كه چنين اتفاق افتاد، آنگاه مىتوان استقرار واحدهاى ناتو در لبنان را قابل تصور دانست.
بعبارتى روشنتر، جنگ در لبنان ادامه خواهد يافت: به قول برخى روزها، و به قول برخى ديگر شايد هفتهها. و اين جنگ برغم تمام تلاشهاى ديپلماتيك بينالمللى و نيز خواست كشورهاى عربى عربستان، مصر و اردن مبنى بر آتشبس فورى، ادامه خواهد يافت.
وزير خارجهى آلمان اشتاينماير نيز اميد نداشت موفقيتى بيش از اين بدست آورد. و وقتى همتاى آمريكايىاش كاندوليزا رايس با يك تأخير دو هفتهاى به خاورميانه مىآيد، مىتوان اطمينان داشت كه نيامده ”با زبانى پرقدرت” سخن گويد. وظيفهى او بيشتر در اين است كه وقتكشی كند و اين احساس را ايجاد نمايد، كه در جبههى ديپلماتيك تحركاتى در جريان است. ولى واقعيت اين است كه اين جبههى نظامى است كه فعال است و فعال خواهد ماند.
در پس اين تاكتيك اين اميد اورشليم و واشنگتن نهفته است كه اسرائيل بالاخره موفق شود، حزبالله را بطور گسترده خنثى و حذف سازد. ولى آنها مىدانند كه تا ابد هم نمىتوان انتظار كشيد. ولى شواهد زيادى ديده مىشود كه در پشت پرده تماسهايى براى تبادل زندانيان گرفته مىشود و شرايط يك آتشبس مورد بحث است. حزبالله بايد خلع سلاح شده و مسيرهاى حمايت از اين سازمان قطع گردند، اسرائيل بايد به حملات خود پايان داده و نيروهاى نظامى ناتو بايد حفظ اين شرايط را تضمين كنند.
به نظر مىآيد كه اسرائيل و آمريكا آگاهانه خواستار ورود واحدهاى ناتو به منطقه هستند، زيرا كه ناتو از استقلال و نيز از قدرت عملياتى بيشترى برخوردار است. يك سپاه ناتو در وهلهى نخست مركب از واحدهايى از كشورهاى بيشتر كوچكتر خواهد بود. و با برخى ديگر مانند اندونزى، كه خود را داوطلب اين كار اعلام كرده بودند، بدليل اينكه مىتوانند جانبدار باشند، مىتواند مخالفت شود. بنابراين ناتو بايد به همين دليل جانبدارى بدون سربازان آمريكايى وارد عمل شود، ولى با قدرت نظامى بيشترى دست به عمل زند تا سپاه صلح كلاه آبى سازمان ملل.
اينكه آلمان چه نقشى را مىتواند و يا مىخواهد در اين ميان ايفا كند، هنوز مشخص نيست. آلمان از يكسو براى هر دو طرف مناقشه شهرت يك ميانجيگر بيطرف را دارد، ولى از سوى ديگر با توجه به گذشتهى آلمان و يهوديان اين نقش آلمان بايد خيلى فكر شده باشد.
قرار است روز چهارشنبه (۲۶ ژوئيه) جنگ در لبنان موضوع يك كنفرانس بينالمللى در رم باشد. اين تصورى است دشوار كه پرسشهاى بىپاسخ تا آن زمان از پاسخى برخوردار شوند. از آنگذشته تجربه نشان داده كه كنفرانسها آن محلى نيستند كه راهحلهاى فورى را بتوان در آنها به تصويب رساند.
بهرحال، برغم تمامى تلاشهاى ديپلماتيك پايانى كوتاهمدت براى اين جنگ نمىتوان ديد. رنج و عذاب مردم لبنان ادامه خواهد يافت و از سطح همدردى و تفاهم با اسرائيل و آمريكا كاسته خواهد شد.