اعتراضات ضد جنگ در آمريكا

خواننده سرشناس آمريكائى خانم جون بز (Joan Baez)كه در زمان جنگ ويتنام هم براى اعتراض به آن جنگ زياد فعاليت ميكرد اكنون صداى خود را در خدمت مخالفان حضور نظامى آمريكا در عراق قرار داده و يكى از برنامه هاى او در اين زمينه در شامگاه يكشنبه گذشته مقابل مزرعه شخصى رئيس جمهور آمريكا جورج بوش در شهر كراوفورد در ايالت تكزاس برگزار شد. يكى از تظاهركنندگان بنام اد مننينگ (Ed Manning) ميگويد: «شايد باد صداى اين موسيقى را بگوش او برساند.» جورج بوش تا كنون اعتراضاتى را كه مقابل خانه او صورت گرفته نديده گرفته، يعنى تا آنجا كه ممكن بوده خود را به نديدن زده است. ولى نتايج نظرسنجى هاى انجام شده را نميتواند انكار كند و امروزه فقط ۳۸ در صد از مردم آمريكا از طرز رهبرى وى راضى هستند و بيش از نيمى از آنها روش او در قبال عراق را قابل انتقاد ميگويند.

بهمين جهت بوش مجبور شد تعطيلات خود را نيمه تمام بگذارد و براى ايراد سخنانى در باره لزوم ادامه مبارزه با ترور به واشنگتن بازگردد. وى طى اين سخنرانى چنين گفت: «ما حاضر به قبول چيزى جز پيروزى همه جانبه در برابر ترور نيستيم و عراق جبهه مقدم در اين مبارزه است.» اين گفته بوش با كف زدن شديد سربازان سابق در سالن سخنرانى روبرو شد، ولى باعث يأس منتقدين وى گرديد كه معتقدند بوش هميشه حرفهاى خود را تكرار ميكند بدون اينكه برنامه اى براى عقب نشينى از عراق ارائه دهد. يكى از اين افراد كه عضو حزب جمهوريخواه يعنى حزب بوش است سناتور چاك هاگل (Chuck Hagel) است كه ميگويد: «مسلم است كه شباهت هائى بين عراق و ويتنام در حال تكوين است و هر قدر بيشتر در عراق بمانيم اين موارد تشابه بيشتر ميشوند. تلفات ما هر روز بيشتر و بحث هاى اعتراضى شديدتر ميشود،همانطور كه در كراوفورد ديده شد.»
بعقيده اين سناتور ادامه راه اوليه و استقامت در اين كار سياست درستى نيست، در حاليكه از نظر بوش اين تنها سياست مقرون به صواب است چنانكه در جنگهاى همراه با پيروزى آمريكا در قرن گذشته به ثبوت رسيده است. پرزيدنت بوش ميگويد: «بعد از وقايع يازدهم سپتامبر معلوم بود كه جنگ با ترور مستلزم تقبل قربانيهاى زياد خواهد بود. ما در عراق ۱۸۶۴ كشته و در افغانستان ۲۲۳ سرباز از دست داده ايم. ما در قبال اين كشتگان دين بزرگى به گردن داريم و بايد وظيفه اى را به انجام برسانيم كه آنها جان خود را در راه آن فدا كرده اند.»