اعتراض كانون نويسندگان ايران به «سركوبهاى اخير»
۱۳۸۵ خرداد ۲۵, پنجشنبه
در بيانيه كانون نويسندگان ايران به ۳ نمونه از دستگيری‌ها، سركوب و برخوردهاى خشن و نقض حقوق شهروندى و حقوق بشر اشاره مى‌شود.
كانون نويسندگان ايران در بيانيه اخير خود كه خطاب به «مردم شريف و آزاده‌ی ايران» نوشته شده، ضمن اشاره به «دستگيری، سركوب و كشته شدن تنی چند از مردم آذربايجان» كه «برای خواست‌های به حق خود، دست به اعتراض زده بودند»، «هر نوع رفتار تبعيض‌آميز و هر نوع تحقير و توهين فرهنگی و قومی» را محكوم كرده و «توجه همه را به ريشه‌ها و ساختارهای اين گونه رفتارها» جلب می‌كند. كانون نويسندگان ايران در عين حال، با اشاره به انتشار كاريكاتورى در روزنامه "ايران" كه منجر به ناآرامى‌هايى در مناطق آذربايجان شد و در نهايت به زندانى شدن مانا نيستانى كاريكاتوريست و مهرداد قاسم‌فر، سردبير "ايران جمعه" انجاميد، از مردم آذربايجان درخواست مى‌كند كه: «سهل‌انگاری سردبير و كاريكاتوريست دستگير شده را فراموش كنند و اجازه ندهند جريان‌هايی، به جای ايجاد همدلی با خواست‌های مشابه همه مردم، اعتراض‌ها و خواست‌های مردم آذربايجان را به انحراف بكشانند».
على اشرف درويشيان عضو كانون نويسندگان ايران و يكى از تهيه‌كنندگان اين بيانيه نظر خود را در خصوص اين جملات چنين بيان مى‌كند: ”من كار اين كاريكاتوريست را صرفا يك سهل‌انگارى مى‌دانم. هيچ قصد و غرضى و يا جريانى در پشت سر اين به نظر من نيست. و اگر بخواهند اين مسايل را به اين دو نفر بچسبانند، اشتباه محض است. يك هنرمند، يك كاريكاتوريست آزاد است كه مسايل خود را بيان كند و جواب كلام را بايد با كلام داد، نه با زندانى كردن و دستگير كردن افرادى كه كارشان كارهاى هنرى‌ست. به‌خاطر بحران‌هايى كه در سطح مملكت هست، نبودن آزادى انديشه و بيان، نبودن دمكراسى و اينكه اقوام ما تحت ستم هستند، اين يك جرقه‌اى بود و خيلى‌ها هم اين را گفتند، جرقه‌اى بود كه از آن براى يك اعتراض جمعى استفاده شد. اگر اين مسئله كاريكاتور هم نبود، مسايل ديگرى مطرح مى‌شد كه دنبال آن مى‌خواستند اعتراضات خود را بيان كنند. ما آنها را مجرم نمى‌دانيم و مى‌خواهيم كه آزاد بشوند و در يك دادگاهى كه وكيل مدافع داشته باشند و طبق اصول دمكراتيك محاكمه بشوند. به مردم هم حق مى‌دهيم كه نسبت به مسايلى كه با آنها درگيرند اعتراض كنند و اين بحرانها به نظر من مربوط به اين است كه به اين اقليت‌هاى قومى دارد فشار مى‌آيد و ظلم مى‌شود“.
كانون نويسندگان ايران در ادامه بيانيه خود، ضمن اشاره به «دستگيری و سركوب گسترده‌ی دانشجويان و حمله به خوابگاه‌های دانشجويی و ضرب و شتم دانشجويان» مى‌نويسد كه شمارى از اين دانشجويان «به شدت مجروح و راهی بيمارستان شده‌اند. هم‌چنين برخی از آنان دستگير و چند نفر از آنان از جمله "ياشار قاجار" و "عابد توانچه" تنها به دليل ابراز عقيده به زندان افتاده‌اند».
موضوع ديگرى كه كانون نويسندگان ايران، از آن به‌عنوان نمونه‌اى ديگر از «تشديد سركوب و فشار» و به مخاطره انداختن «امنيت فردى و اجتماعى همه مردم» ياد مى‌كند، سركوب تجمع مسالمت‌آميز زنان در روز دوشنبه گذشته است.
از على‌اشرف درويشيان در اين مورد مى‌پرسيم كه آيا اعضاى كانون نويسندگان نيز در تجمع مزبور شركت كرده بودند يا نه و آيا در ميان دستگيرشدگان اعضاى اين نهاد مدنى نيز ديده مى‌شوند: ”از اعضاى كانون كسى دستگير نشده، اما بعضى از خانم‌هاى عضو كانون نويسندگان ايران (در تجمع) شركت داشته‌اند“.
كانون نويسندگان ايران در بيانيه خود «خواستار آزادى فورى و بى‌قيد و شرط نويسندگان، روزنامه‌نگاران و دستگيرشدگان آذربايجان و ديگر نقاط كشور»، آزادى دانشجويان دستگيرشده و «رفع موانع آزادى انديشه و بيان» و «رفع توقيف رسانه‌ها و نشريات دانشجويى» و نيز «محو سانسور كتاب و مطبوعات و آثار هنرى» شده است.
بهنام باوندپور