اعتماد به نفس با دندان‌هاى ريخته!
۱۳۸۵ خرداد ۵, جمعه
در شهر درسدن در شرق آلمان در خيابانى پردرخت و سرسبز، كنار يك درياچه، كلينيك ترك اعتياد قرار دارد. در دفتر اين كلينك ماركوس و داويد را ملاقات می‌كنيم. دو جوان كه هردو در حال ترك اعتياد هستند. ماركوس می‌گويد:
”تاثير اين ماده بر من اين بود كه به آدمى با اعتماد به نفس تبديل شدم، و اين اعتماد به نفس را در ظاهرم می‌شد به خوبى ديد. می‌توانستم چهار، پنج روز بيدار بمانم. نمی‌دانم احساسم را چطور بگويم. آدم سرحال است، خلق و خوى خوشى دارد و خيلى چيزها را سخت نمی‌گيرد. به مشكلات اصلا فكر نمی‌كند، انگار خودشان گورشان را گم كرده‌اند. اوائل واقعا احساس قشنگى بود.”
و داويد وضعش را اينطور توصيف می‌كند:
”اوائل كار حالم حسابى بهم می‌خورد. ولى بعد اين احساس را داشتم كه نبايد به هيچ چيز فكر كنم، كه هيچ دردسرى، نگرانى هيچ مشكلى در زندگيم ديگر وجود ندارد. اما بعد از مدتى احساساتم غليظ‌تر شدند. مثلا اگر بى‌حوصله و ناراحت بودم، بدتر می‌شدم و اگر سرحال بودم، شوخ و شنگ‌تر.”
كريستال ماده مخدرى است كه در پارتى‌ها استفاده می‌شود. اما ماركوس و داويد بعد از آشنايى با اين ماده تقريبا هر روز آنرا استعمال كرده‌اند. يكى دو گرم كريستال، هرچه شفافتر، كيفيتش هم بهتر! آنها ماده مخدر كريستال را پودر كرده و از راه بينى تنفس می‌كردند. قيمت هرگرم كريستال در بازار سياه ۵۰ الى ۶۰ يورو است. اين رقم بالايى است اما در مقايسه با كوكائين ارزانتر است.
با مصرف كريستال بدن در حال آماده باش كامل قرار می‌گيرد و شروع به توليد بالاى آدرنالين و دوپامين می‌كند. "كارلا آوست" مدير كلينيك ترك اعتياد می‌گويد كه مصرف كننده كريستال خالص بسيار نادر است. او با اين ماده مخدر سالهاست كه آشنايى دارد و نمی‌داند چرا تنها در ماه‌هاى اخير اين همه سروصدا برسر آن بپا شده. كارلا آوست:
”اينكه ناگهان همه درباره كريستال هشدار می‌دهند براى كسانى كه در كلينيك با معتادان سروكار دارند قابل درك نيست. شايد به اين دليل كريستال به مد روز تبديل شده و مورد توجه قرار گرفته.”
در شرق آلمان بخش‌هايى وجود دارد كه صحنه مصرف كريستال است. درست همان نواحى كه هم مرز جمهوری چك می‌باشد. در جمهورى چك كريستال در مقياس بالا توليد می‌شود و به همين دليل نيز در شرق آلمان براحتى قابل دسترس است.
در شهر لايپزيگ كه آنهم در شرق آلمان است، موسسه‌اى وجود دارد كه مددكاران اجتماعى واسطى ميان مراكز كمك به معتادان و مراكز ردوبدل مواد مخدر هستند. "آنگرت بك" از جمله اين مددكاران است. او معتقد است كه مطبوعات هدفمند دست به ايجاد جنجال برسر ماده مخدر كريستال زده‌اند. او می‌گويد بجاى افسانه‌پردازى بر سر اين ماده بهتر است سياستى براى مبارزه با آن درپيش گرفت. آنگرت بك:
”اين طور نيست كه مواد مخدر در تنهايى و انزوا، بدور از جمع مصرف شود. واقعيت اين است كه كريستال كاربردهاى معينى دارد كه مصرف كنندگان آن بدنبالش هستند. به عنوان مثال با مصرف اين ماده فرد می‌تواند ساعت‌ها بيدار بماند، بدون آنكه احساس خستگى كند، می‌تواند درس‌هايش را راحت‌تر ياد بگيرد، اعتماد به نفس بيشترى براى پيشبرد تمايلات خود احساس می‌كند و همين‌هاست كه اين ماده خطرناك را رواج می‌دهد.”
كريستال به خطرناكى ال اس دى يا كوكائين است. اما از آن نبايد غول بى‌شاخ و دمى ساخت.”
***
در ساعات ديروقت در يك ديسكوتك در شهر درسدن كه چندان هم شلوغ نيست جوانى با آهنگ رقص حركات غريبى می‌كند. در نگاه اول نمی‌توان فهميد كه آيا كسى كريستال مصرف كرده يا نه چون آثار ظاهرى مصرف ماده بعد از مدتى خود را نشان می‌دهد: جوشهاى چركى بزرگ، لاغرى بى‌اندازه و ريختن دندانها.
داويد هم مصرف ماده كريستال را از ديسكوتك شروع كرده. دوستانش او را با اين ماده آشنا كردند. ماركوس بزودى از كلينك مرخص می‌شود. داويد قصد دارد هنوز شش ماه ديگر در اين كلينيك بماند. او می‌خواهد مطمئن شود كه براى هميشه از شر اين ماده رها شده.
***
كد داوينچى و قضاوت جوانان
فيلم "كد داوينچى" كه بر اساس كتاب دان براون ساخته شده در مدت كوتاهى به يكى از پربيننده‌ترين فيلمها تبديل شد. برايمان جالب بود ببينيم جوانان آلمانى اين فيلم كه را كه هنرپيشه‌هايى مانند تام هنكز، آودرى تاتو و ژان رنو در آن بازى كرده‌اند چگونه ارزيابى می‌كنند.
يك پسر بيست ساله:
”اين فيلم بسيار مطلع كننده و جالب بود. اين فيلم به معناى واقعى نمايش تئورى توطئه بود. البته براى كسانى كه طرفدار سرسخت كليسا هستند ممكن است احساس كنند كه مورد حمله قرار گرفته‌اند.”
دخترى ۲۴ ساله:
”اين فيلم بسيار واقعى و دقيق بود. اما بعد از مدتى در تلويزيون و نشريات و مجلات هزارجور تفسير داده می‌شود كه اينجا و آنجا مسائل چندان هم درست طرح نشده و آنگاه فيلم هم از سكه می‌افتد.”
پسرى بيست ساله:
”خود كتاب را من نتوانستم تمام كنم چون راستش همه چيز براساس تئورى توطئه بنا شده و يك كمى بنظرم اغراق‌آميز آمد اما فيلم را خواهم ديد.”
پسرى ۲۳ ساله:
”اين يك رمان است، يك داستان تاريخى. من نمی‌خواهم بگويم كه همه‌اش ساخته و پرداخته ذهن بود. من فكر می‌كنم مكانها واقعى بودند، روابط حاكم بركليساى كاتوليك هم بشكلى واقع‌بينانه تصوير شده بود، اما من معتقد به تئورى توطئه نيستم.”
دخترى ۱۹ ساله:
”به نظر من خيلى خوب بود، خيلى جالب پرداخته شده بود، اما اينكه آيا همه داستان حقيقت داشت، من شك دارم. با اينحال اين فيلم و خواندن كتاب به اطلاعات تاريخى فرد كمك می‌كند.”