اعدام يكى از دستياران برجسته صدام حسين

معاون رئيس جمهور پيشين عراق در سلسله مراتب دولتی چهارمين فرد در رژيم سابق کشور به شمار می‌رفت. او درست در چهارمين سالگرد حمله به عراق و اشغال نظامی اين کشور توسط نيروهای ائتلاف به سرکردگی آمريکا به چوبه دار سپرده شد.

يکی از همکاران نوری مالکی نخست وزير عراق اعلام کرد که اعدام طه ياسين رمضان بدون مشکل و طبق مدارج قانونی صورت گرفته است.

مراسم اعدام صدام حسين ديکتاتور سابق عراق با نارسايی هايی صورت گرفته بود که هم در عراق و هم در خارج اعتراضاتی برانگيخت. اعدام دو تن از همکاران نزديک صدام حسين يعنی برزان تکريتی و عواد بندر نيز با مشکل روبرو شد زيرا سر برزان از بدن قطع شد.

رمضان مانند سه نفری که پيش از او اعدام شده بودند در محاکمه به خاطر جنايتی که در سال ۱۹۸۲ در شهر کوچک دجيل صورت گرفته بود به اعدام محکوم شد. در جريان حمله نيروهای نظامی به شهر شيعه نشين دجيل ۱۴۸ نفر کشته شده بودند. دادگاه بدوی طه رمضان را به حبس ابد محکوم کرده بود اما دادگاه تجديد نظر اين حکم را سبک دانست و او را به اعدام محکوم کرد.

طه رمضان در جريان دادگاه به حکم صادره اعتراض کرد و چند بار گفت که در زمان رژيم سابق عهده دار وظايف اقتصادی بوده است و نه نظامی يا امنيتی. برخی از سازمان‌های حقوق بشر نيز ايراد کرده‌اند که اتهامات طه رمضان برای مجازات شديد اعدام کافی نبوده است.

در شرايطی که عراق در قهر و خشونت غرقه شده است به نظر نمی‌رسد که اعدام طه ياسين رمضان تاثير خاصی بر روند رويدادهای اين کشور بلازده داشته باشد. روشن است شيعيانی که روزانه دهها نفر از آنها در انفجارها و بمب گذاری‌ها قربانی می‌شوند، از اعدام يکی از ستون‌های اصلی رژيم صدام شاد هستند، اما اين شادی گذرا نمی‌تواند چيزی از دردهای ملت عراق بکاهد.