1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

افتتاح پنجاه و هفتمين دوره از جشنواره برليناله

۱۳۸۵ بهمن ۲۰, جمعه

بعد از ماهها تدارک و فعالیت بی‌وقفه سرانجام در روز ۸ فوریه به‌طور رسمی پنجاه و هفتمین جشنواره‌ی فیلم برلین موسوم به برليناله افتتاح شد. در روز نخست فیلم La vie en rose یا «زندگی صورتی» در تالار برليناله، یعنی سینمای اصلی این جشنواره به‌نمایش درآمد. گذشته از کارگردان و هنرپیشه‌ی این فیلم، بیشتر دعوت‌شدگان که بر فرش سرخ قدم گذاشتند، هنرپیشگان سینمای آلمان بودند.

https://p.dw.com/p/A68R
عکس: AP

در حالیکه صدها نفر از صبح زود برای تهیه بلیط در صف‌های طولانی انتظار می‌کشیدند، هیات داوران به ریاست آقای «پل شرادر»، کارگردان معروف آمریکایی، به پرسشهای خبرنگاران پاسخ گفت. در جمع داوران هنرپیشه مشهور آلمانی «ماریو آدورف» و از آمریکا «ویلیام دافو» حضور دارند.

آقای «پل شرادر» رییس هیات داوران نیز، فیلمی در جشنواره به نام Walker عرضه کرده است که البته خارج از رقابتها به‌نمایش درمی‌آید. در میان داوران سه زن از کشورهای مختلف نیز، حضور دارند.

صرف‌نظر از امور تشکیلاتی و سازماندهی که مسئولان آلمانی بهرحال بخوبی از عهده‌ی آن برآمدند، موفقیت هر جشنواره در گرو فیلم‌های موفق و درخشان آن است و از این جهت داوران در بخش‌های مختلف امسال با کار پرمسئولیتی روبه‌رو هستند. حالا با هم نگاهی می‌اندازیم به فیلم La vie en rose یعنی فیلم «زندگی صورتی».

گرچه این فیلم محصول مشترک سه کشور بریتانیای کبیر، جمهوری چک و فرانسه است، ولی در واقع فیلمی فرانسوی‌ست، چه بخاطر کارگردان فیلم و هنرپیشگان اصلی، چه به لحاظ موضوع، زبان و فضای فیلم.

«Olivier Dahan» کارگردان این فیلم فرازهایی از زندگی «ادیت پیاف» مشهورترین خواننده‌ی فرانسوی را موضوع کار خود قرار داده است. او خود اعتراف می‌کند که این فیلم زندگی «پیاف» را در کل به‌نمایش نمی‌گذارد و تنها تصویری از این خواننده را فراهم می‌سازد.

برای Marion Cotillard هنرپیشه‌ی فرانسوی که نقش پیاف را بازی می‌کند، با این فیلم آرزویی به واقعیت بدل شده است. فیلم با زندگی فلاکت‌بار دخترکی بنام «ادیت» شروع می‌شود.

«ادیت» دوران کودکی خود را نزد مادربزرگش که صاحب فاحشه‌خانه‌ای‌ست سپری می‌کند و فاحشه‌ها همچون مادرانی از این کودک همیشه بیمار مراقبت می‌کنند. پس از چند صباحی پدرش که در سیرک کار می‌کند، او را نزد خود می‌آورد.

در دوران جوانی بعنوان خواننده‌ خیابانی روزگار می‌گذراند تا اینکه صاحب کاباره‌ای استعداد او را کشف می‌کند. «پیاف» همگان را مسحور و مجذوب صدای خود می‌کند. بعد از موفقیت‌های اولیه ، «پیاف» نیز بسرعت به این زندگی پرزرق و برق خو می‌گیرد.

آشنایی او با زنی بنام «مارسه» و از دست‌دادن او در سانحه هوایی، وی را به اندوه بزرگی می‌کشاند. «پیاف» برای تسلی به مواد مخدر روی می‌آورد و سرانجام میان تخت بیماری و مجالس آوازخوانی دوران پایانی زندگی خود را به‌سر می‌آورد.

بی‌شک نقش‌آفرینی Marion Cotillard یکی از پایه‌های اصلی موفقیت این فیلم است. فیلم با ترکیبی از ترانه‌های گوناگون از «پیاف» اسطوره‌ی او را دوباره بازسازی می‌کند. ملاقات کوتاه و سمبلیک میان «مارلن دیتریش» و «پیاف» در این فیلم بار دیگر بر شکوه آوای پرنده‌ی خوشخوان فرانسه انگشت می‌گذارد.

شهرام اسلامى، گزارشگر صداى آلمان در برلين