الگوهاى موفقيت سياسى زنان در آسيا
۱۳۸۵ فروردین ۱۹, شنبه
طبق تحقيقى كه در دانشگاه ارلانگن آلمان صورت پذيرفته، موفقيت‌هاي سياسى زنان در آسيا، از يك الگوى ثابت پيروى می‌كند. همواره زنانى كه به عاليترين مدارج دولتى و سياسى می‌رسند، از خانواده‌هاى متنفذى مى‌آيند و موفقيت و منزلت خود را مرهون كاركرد شبكه‌اى از مناسبات قومى و سنتى هستند. دانشگاه ارلانگن براى رسيدن به چنين نتيجه‌اى، زندگينامه ۱۴ زن ممتاز در عرصه سياست آسيا را برگزيد كه شامل كشورهاى هند، بنگلادش، پاكستان، سريلانكا، برمه، اندونزى، مالزى، فيليپين، كره جنوبى و ژاپن بود. طبق اين مطالعه، از جمله دلايل ديگر موفقيت اجتماعى سياسى اين زنان، مبارزه با ديكتاتورها، الگوى فداكار بودن و ايستادگى تا پاى جان است.
تحقيق درزمينه اخير نشانگر اين است كه زنان موفق در عرصه سياست آسيا، غالبا بارمخالفت با رژيم‌هاى مستبد را بر دوش كشيده و اعتماد بيشترى را از جامعه نسبت به مردان رقيب خود كسب كرده‌اند. از سوى ديگر بيشتر آنها، پس از قتل يا مرگ همسر يا پدر سياست‌پيشه‌ى خود، پرچمدار ادامه جنبشى سياسى شده‌اند، يا بعبارت ديگر، نقش يك ستم ديده يا بازمانده يك شهيد منجر به افزايش محبوبيت آنها شده است.
مثال‌هاى عينى در اين زمينه كاملا گويا هستند: خانم گاندى (هند)، خانم بوتو(پاكستان)، خانم اكينو(فيليپين)، خانم مگاواتى سوكارنو (اندونزى)، خانم باندرا نايكه (سريلانكا)، خانم خالده ضياء و خانم شيخ حسينا در بنگلادش... محبوبيت خاندان گاندى در هند به گونه‌اى است كه حتى سونيا گاندى ايتاليايى، رهبر حزب كنگره و عروس اينديرا گاندى در آخرين انتخابات اين كشور به اكثريت آرا دست يافت اما به دليل حفظ مصالح و منافع ملى هند، با درايت از پست نخست وزيرى صرفنظر كرد و آن را به مونماهان سينگ سپرد.
در برخى كشورهاى آسيايى نظير برمه، زنى چون آئون سان سوكى به رهبرى يك حزب دست مى‌يابد و پس از پيروزى در انتخابات به سمبل و قهرمان مخالفت با دولت و صداى دمكراسى طلبى مبدل می‌شود.