امضاى قرارداد توقف غنى‌سازى اورانيوم از سوى ايران
۱۳۸۳ آبان ۲۵, دوشنبه
بخش اعظم برنامه هسته اى جمهورى اسلامى دست نخورده باقى مى‌ماند. به اين شكل ايران در سالهاى آتى، برنامه ساخت چندين باترى اتمى را برنامه ريزى مى‌كند. و تا زمانى كه موضوع غنى سازى اورانيوم بار ديگر مطرح نشود، اين امر شايد بتواند حتا به كمك اروپايى ها عملى گردد. اگر بازرسان آژانس بين المللى انرژى اتمى، در روزهاى آينده تاييد كنند كه تمامى برنامه غنى سازى اورانيوم واقعا متوقف شده است، سپس ارجاع برنامه اتمى ايران به شوراى امنيت سازمان ملل متحد، آنگونه كه آمريكا آرزوى آن را در نشست آژانس مزبور داشت، و مى‌توانست تحريم جمهورى اسلامى را در پى داشته باشد، منتفى خواهد شد.
قرارداد روز يكشنبه ديروز، فقط بخشى از همكارى ميان اروپا و ايران است، امرى كه دست كم آرزوى دولتهاى آلمان، فرانسه و انگلستان است. هر ۳ كشور مزبور عمليات نظامى عليه ايران را منتفى مى دانند و مى خواهند با سياست شلاق و شيرينى، جلوى ساخت بمب اتمى توسط جمهورى اسلامى را بگيرند. براى رسيدن به اين هدف، اروپا كماكان به ارائه پيشنهادهاى خود ادامه مى‌دهد: يعنى صدور ميله هاى سوختى براى رآكتورهاى اتمى ايران، عضويت ايران در سازمان تجارت جهانى، و در نهايت، پس از نزديك شدن به موضوعاتى مثل حقوق بشر، تروريسم، و موضوع اسراييل، بستن قراردادهاى بزرگ اقتصادى با اتحاديه اروپا.
اتحاديه اروپا مى‌خواهد گام به گام، ديپلماسى خود را پيش ببرد و ايران را از كشورى كه نام آن در فهرست كشورهاى «محور شرارت» قرار دارد، به عضوى محترم در جامعه جهانى تبديل كند. گام نخست با توقف غنى سازى اورانيوم برداشته شده است. با وجود اين ايران، فقط از توقف موقت و نه دائم سخن مى‌گويد. سال پيش نيز، جمهورى اسلامى پس از تضمين مشابهى مانند امسال، باز هم ناگهان غنى سازى اورانيوم را از سر گرفت.
روشن نيست كه آيا ايالات متحده، مذاكرات اروپايى ها را تحمل كند. اين امر اهميتى اساسى دارد، زيرا اين تنها آمريكاست كه مى‌تواند به جمهورى اسلامى تضمين دهد كه آيا ايران را مورد حمله قرار خواهد داد يا نه. ايران اينك، در انتظار دوران دشوارى در رابطه با سياست داخلى خود است. پيش و بيش از هر كس ديگرى، تندروهاى جمهورى اسلامى در قراردادى با اروپا، نشانه‌هايى از ضعف را مى‌بينند. و اين امر در مبارزه انتخاباتى رياست جمهورى ايران نقش مهمى بازى خواهد كرد.