امضاى پروتكل الحاقى نمى تواند مانع طرح هاى محرمانه نظامى شود!
۱۳۸۲ آذر ۲۸, جمعه
دولت ايران پروتكل الحاقى را امضا كرد و به احتمال اين پروتكل در ماه ژانويه به تصويب قطعى خواهد رسيد. در اينصورت دولت ولايت فقها در ايران در مسئله اتمى شفاف تر از آمريكا عمل مى كند. بايد گفت كه دولت واشنگتن كنترل هاى سرزده بازرسان خارجى را نه در مورد آزمايشگاه هاى شيميايى و بيولوژيك خود برمى تابد و نه در مورد تأسيسات هسته اى اش. ولى اينگونه هم نيست كه روحانيان ايران يكشبه صلحجو شده اند و برنامه هايشان شفاف شده باشد.
گزارش آژانس بين المللى از وين مى گويد كه ايران ۱۸ سال تمام برنامه محرمانه غنى سازى اورانيوم را دنبال كرده است. هم الآن نيز طراحى برنامه اتمى ايران در چارچوب برنامه اى كه هدفش تنها توليد انرژى برق باشد، نمى گنجد. بايد پرسيد، ايرانى كه به وفور از منابع نفت و گاز بهره مند است، چه نيازى به برق اتمى پرهزينه دارد؟ چه نيازى به آب سنگين دارد و اينكه چرا دستگاه هاى سانتريفوژ در اعماق زمين با حفاظت بتونى پنهان ساخته است؟ ايران دستكم مى خواسته كه راه را براى برنامه هاى نظامى اش باز بگذارد، حتى اگر كه در جهت توليد بمب اتمى چندان تلاشى نكند.
پرسش ديگر اين است كه آيا با امضاى پروتكل الحاقى اين سياست نظامى/هسته اى ايران ديگر منتفى خواهد بود؟ البته كه نه! ايران دلايل زيادى دارد كه آينده نظامى/هسته اى را به روى خود نبندد، زيرا كه اين كشور در محاصره قدرت هاى اتمى دشمنانش قرار دارد. از شرق دو كشور هند و پاكستان از قدرت اتمى برخوردارند. از غرب كشور اسرائيل است و اخيرا نيز آمريكا با استقرار نيروهاى نظامى خود در دو كشور افغانستان و عراق در همجوارى ايران قرار گرفته است. سياست رسمى آمريكا در قبال ايران نيز تغيير رژيم تهران است، حتى اگر نتواند در مدت زمانى دراز وارد يك درگيرى نظامى جديد شود.
بايد گفت، شيرينى پيشنهادى اروپا به ايران بيشتر اين كشور را به امضاى پروتكل الحاقى متقاعد كرد تا شلاق آمريكا. اروپا قول داده كه درصورتى كه شفافيت كامل در برنامه هسته اى ايران وجود داشته باشد، اين كشور از انزواى تجارى درخواهد آمد و حتى دانش فن آورى هسته اى در اختيارش قرار خواهد گرفت. بر اين اساس بود كه ايران آمادگى خود را اعلام داشت كه برنامه هاى نظامى/هسته اى خود را متوقف خواهد ساخت.
ولى اينكه ايران تا چه زمان غنى سازى اورانيوم را فعال نخواهد كرد، هنوز مشخص نيست. اين امرى است كه با امضاى پروتكل الحاقى در وين هنوز مبهم مانده است.