اميد آلمان به عضويت دائمى در شوراى امنيت سازمان ملل متحد

اين اعتماد بنفس و خودآگاهى جديد است كه پيش برنده مشى سياسى آلمان پس از خاتمه يافتن دوران جنگ سرد و احياى وحدت آلمان است وحال شعار« ما هم هستيم « مجددا بگوش ميرسد كه در سالهاى دهه ۱۹۶۰ مربوط ميشد به رشد اقتصادى سريع كشور و حال نيز رابطه مستقيم با اقدامات مالى شايان توجه آلمان و اقدام اينكشور بخاطر صلح در جهان دارد.و همين امر نيز باعث تشديد مساعى آلمان براى عضويت دائمى در شوراى امنيت سازمان ملل شده است.زمان نيز مساعد است و آنهم باتوجه به اين موضوع كه دبير كل سازمان ملل ، كوفى عنان واقعا قصد انجام اصلاحاتى در اين سازمان جهانى را دارد و بدين خاطر نيز كميسيونى متشكل از كارشناسان قرار است در ماه دسامبر پيشنهادهاى خود را ارائه نمايد و آلمان نيز اميدواراست كه موضوع عضويت دائمي اينكشور در شوراى امنيت مطرح شود.اما مشكل اينكه ، نماينده ائى از آلمان در اين كميسيون عضويت ندارد.

ولى اميد دولت آلمان نبايد باعث شود كه به واقعيات توجه نكند زيرا شباهت به «معجزه« خواهد داشت چنانچه آلمان آراى لازمه را براى رسيدن به هدفش بدست آورد.يعنى دو سوم آراى ۱۹۱ كشور عضو سازمان ملل و آراى پنج كشورى كه عضو دائمى شوراى امنيت سازمان ملل متحد هستند.موضوع بر سر« قدرت« است يعنى قدرت در اختيار داشتن حق وتو. از دير باز نيزشمار كثيرى از قطعنامه هاى سازمان ملل متحد در باره مناطق بحرانى جهان ، قدرت خود را از دست دادند چراكه پنج كشور عضو دائمى اين شورا يعنى آمريكا ، روسيه ، فرانسه ، انگلستان و جمهورى خلق چين ، مانع آن شدند بعنوان مثال درمورد اسرائيل ،چچن و يا عراق.و اگر كشور ديگرى به جمع كشورهاى صاحب حق وتو بپيوندد و آنهم چون آلمان كه بر فعاليت ديپلماسى متكى بر صلح تكيه ميكند ، كشمكش در اين شورا شدت بيشترى نيز خواهد يافت.صرفنظر از اينكه ايالات متحده آمريكا كه تلاشش بخاطر موافقت سازمان ملل متحد با لشكر كشى به عراق با شكست روبرو شد ، علاقه چندانى نخواهد داشت كه يك كشور مخالف اين جنگ از حق وتو برخوردار شود.

در حال حاضر گسترش شوراى امنيت و عضويت كشورهائى بدون حق وتو در آن مورد بررسى قرار ميگيرد و در اين زمينه نيز بموازات آلمان از ديگر كشورها چون ژاپن و يا كشورهاى آفريقائى و يا واقع در آمريكاى لاتين نام برده ميشود كه ميتواند اقدامى صحيح باشد زيرا كه بحق از اين موضوع گله ميشود كه كشورهائى كه در حال حاضر اعضاى دائمى شوراى امنيت سازمان ملل متحد هستند ، دوران جنگ سرد را در خاطره ها زنده ميكنند..