امیدهائی که کنفرانس افغانستان در پاریس آفریده است

سه هفته مانده به برگزاری کنفرانس افغانستان در پاریس، دولت سرگرم تدوین استراتژی توسعه‌ای است که در آنجا باید از سوی جامعه بین‌المللی تامین مالی شود. تاکنون، تلاش‌های یاری رسانی به هندوکش، در آن حد که باید موفقیت‌آمیز نبوده است. به این دلیل، به یک برنامه عمل دقیق نیاز است.

"کای آیده" فرستاده ویژه سازمان‌ملل‌متحد به افغانستان، ضمن پشتیبانی از چنین برنامه عملی، به موانع اجرای آن نیز اشاره می‌کند: "جامعه بین‌المللی از منابع خود به خوبی استفاده نمی‌کند. از سوی دیگر، فساد در افغانستان بیش‌از حد گسترش یافته است. در پاریس باید مشارکتی ایجاد شود که جامعه بین‌المللی را به استفاده بهتر از منابع خود و دولت افغانستان را به اقدام جدی‌تر علیه فساد متعهد کند".

رشوه، بخشی از مشکل است. هماهنگی بد کمک‌ها بخشی دیگر از آن. جین‌ماری گوهنو دبیر ماموریت صلح سازمان‌ملل‌متحد، ضمن اشاره به این موضوع می‌گوید: "همه افغانی‌ها، از میلیاردها دلار کمک‌هائی شنیده‌اند که به اینجا سرازیر می‌شود. میلیاردها دلار هم خرج شده‌است، اما آثار آن قابل لمس نیست".

از سال ۲۰۰۲ تا به حال، کشورهای خارجی، متعهد پرداخت ۲۴ میلیارد دلار کمک به بازسازی افغانستان شده‌اند. با توجه به ویرانی‌های سه دهه جنگ و بازگشت طالبان، این کافی نیست. دولت افغانستان امیدوار است که بتواند در کنفرانس پاریس ۵۰ میلیارد دلار کمک بگیرد. بیش از نصف این پول، قرار است صرف بازسازی، گسترش تاسیسات زیربنائی و تامین امنیت شود.

آیده فرستاده ویژه سازمان ملل معتقد است: "گسترش نهادهای دولتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند و روی آن‌ها بیشتر سرمایه گذرای شود. این نهادها، لازمه پیشرفت و توسعه افغانستان هستند".

دولت افغانستان ناموفق و ناتوان است. به همین دلیل، پرداخت‌کنندگان کمک‌ها، بیشتر آن را در کانال‌هائی دور از نظارت دولت به کار می‌اندازند. همین امر، سبب تضعیف بیشتر دولت هم می‌شود. به این دلیل، فرستاده ویژه سازمان‌ملل، بیشترین امید را به کنفرانس پاریس دارد. مشارکت جامعه بین‌المللی و افغانستان، قرار است آنجا از نو پایه ریزی شود.