انتخابات پارلمانى زيمبابوه

قبل از انتخابات نه حمله اى به مخالفان صورت گرفت نه درگيرى هاى خونين و كسى هم كشته نشد. از چند هفته قبل به حزب مخالف اجازه داده بودند كه ميتينگ هاى انتخاباتى برپا كند و بيش از سى هيأت خارجى هم بر رأى گيرى امروز نظارت كردند. همه اينها اخبارى غير عادى بود كه از زيمبابوه واصل ميشد، ولى همه فرمايش و نمايش رئيس جمهور اين كشور روبرت موگابه بود.
موگابه ۸۱ ساله فردى از كادر رهبرى كلاسيك كشورهاى آفريقائى بشمار ميرود. وى كه در خانواه اى متوسط بدنيا آمده و رشد كرده و شيفته ماركسيسم است، در جنگ چريكى براى آزادى و استقلال كشور مبارزه ميكرد. در اولين انتخابات آزاد زيمبابوه در سال ۱۹۸۰ ميلادى به مقام رياست وزرا منصوب شد، ولى بتدريج نظام جمهورى با اختيارات حاكميت رئيس جمهور ايجاد كرد و بطور مداوم حوزه نفوذ خود را توسعه داد.
همراه با موگابه حزب تحت رهبرى وى بنام »اتحاد ملى آفريقا و جبهه ميهن پرستان زيمبابوه«
كه به اختصار »زانو_ پ اف«خوانده ميشود، داراى نفوذ و اختيارات وسيع شد.
موگابه توانست با يكصدا كردن مطبوعات حمايت آنها را هم بدست بياورد و با نصب افراد مورد اعتماد خود در دستگاه قضائى كشور جاى براى مخالفان خود باقى نگذاشت.
وى بقدرى در كار خود زيرك است كه حتى از زمينه هائى كه نقاط ضعف او محسوب ميشوند بنفع خود استفاده ميكند كه يكى از آنها وضع اسفناك اقتصادى كشور است. كشاورزى زيمبابوه كه زمانى انبار غله آفريقا خوانده ميشد، پس از سلب مالكيت از كشاوزان سفيد پوست راكد ماند. نرخ تورم پول به ششصد در صد و نرخ بيكارى به ۷۰ در صد بالغ ميشود.
موگابه اين وضع را نتيجه توطئه كشورهاى صنعتى مخصوصاً انگلستان كه قدرت استعمارى سابق زيمبابوه بود جلوه ميدهد. وى احتياج مردم به آذوقه دولتى را وسيله اعمال فشار سياسى قرار داده و ذرت را با رأى هر فرد مبادله ميكند.
كارشناس آلمانى اوضاع زيمبابوه اشتفان كرامر ميگويد: مبارزه داخلى در حزب حاكم »زانو پ اف« علت اصلى وضع موجود اين كشور است. موگابه آخرين فرد ضامن وحدت اقشار حزبى است، يا خودش و طرفدارانش چنين تصور ميكنند. البته جوانانى در حزب هستند كه ميخواهند سياست بازترى در قبال ساير كشورها به اجرا بگذارند، ولى كادر سالخوردگان باقيمانده از دوره جنگ آزاديبخش مخالف اينگونه افكار هستند.
بهر حال موگابه مقدمات كار را طورى فراهم كرده كه تركيب قدرت در وضع موجود بماند و براى اينكه انتخابات تا حدى برسميت شناخته شود، ناظران خارجى را دعوت كرده است، ولى البته اين افراد دست چين شده هستند و از كشورهاى اتحاديه اروپا يا آمريكا، يعنى منتقدين موگابه كسى در ميان آنها ديده نميشود.