”انتخاب كاديما قدمى شجاعانه برای صلح نبود”
۱۳۸۵ فروردین ۹, چهارشنبه
فراخوان دولت به شهروندان اسرائيل مردم براى شركت در انتخابات مجلس در آخرين روز آن چيزى كم و كسر نداشت. اما اگر ميزان شركت كنندگان در اين انتخابات يك افت تاريخى را نشان می‌دهد، آنزمان اين نتيجه بايد بهتر از هر تحقيق دانشگاهى ثابت كند كه اسرائيلى ها اعتماد خود را به سياست از دست داده اند. بيش ازهرچيز اعتماد به اين را كه سياستمداران هنوز قادرند معضلات مبرم اين سرزمين را حل كنند.
بهرحال به نظر نمی‌رسد كه يك راه حل درست براى كسى متصور باشد. اسرائيلى‌ها و فلسطينى‌ها امروز بيش از هرزمان ديگر از يكديگر دور شده‌اند. و اگر اضافه برآن در نوار غزه و رام‌الله سازمان حماس هم حكومت كند، آنگاه بايد آخرين اميدوارى به نزديكى مجدد را به فراموشى سپرد.
پس اگر نزديكى امكان پذير نيست، بهتر است كه يك جدايى آشكار صورت گيرد. نسخه‌اى كه از كلاه جادوى حكومت سابق اسرائيل بيرون آمد و حالا از سوى اهود اولمرت بشكل قاطع بايد پيش برده شود. جايى كه امروز ديوار غول آساى جدايى ميان اسرائيل و كرانه باخترى رود اردن كشيده شده، بايد مرز اسرائيل قرار گيرد. شهرك‌هاى يهودى نشين بايد تخليه شوند و هزاران تن از ساكنين آنها انتقال يابند. اما در وحله اول بايد فلسطينى‌ها قطعه كوچكى را صاحب شوند كه حكومت آنها به هيچ عنوان امكان تشكيل در آنرا ندارد.
ناسيوناليست‌هاى يهودى مانند اعضاى حزب ليكود و يا يهوديان مهاجر روسيه اين نسخه را به شدت رد می‌كنند اما راه مطمئن ديگرى هم در مقابل آن ندارند. و اگر راى دهندگان دراين مورد شك دارند كه يك مرزكشى فراگير راه حل خواهد بود، اما آنها اذعان دارند كه پيشنهاد بهترى هم دريافت نكرده‌اند. و اگر نتوان با فلسطينى‌ها در صلح زندگى كرد، چيزى كه بيشتر راى دهندگان روى آن حساب كرده‌اند، حداقل می‌خواهند در مقابل فلسطينى‌ها در آرامش سركنند.
حسابى كه بسيار اشتباه است. زيرا اين موضوع كه فلسطينى‌ها را نمی‌توان براى هميشه زير سلطه قرار داد. اين را همه اسرائيلى‌ها بايد مدتهاست كه فهميده باشند و خود آريل شارون هم می‌دانست. اين كه فلسطينى‌ها حق دارند حكومت خود را داشته باشند، حكومتى كه مورد حمايت بين‌المللى قرار گيرد.
انتخاب كاديما قدم شجاعانه‌اى براى يك روند جديد صلح نبود. اين انتخاب در حقيقت يك تاييد ناخشنودانه براى طرحى بود كه كمترين شانس براى موفقيت را ندارد. اهود اولمرت حالا بايد براى خود شريك ائتلاف بجويد كه اين طرح را كم وبيش حمايت كند. اما هيچ حزبى به معناي واقعى به آن اطمينان ندارد.