1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

انتقاد مصيبت‌ديدگان توفان كاترينا از دولت ‌آمريكا

۱۳۸۵ شهریور ۶, دوشنبه

از وقوع توفان كاترينا در آمريكا يك سال گذشت. وقوع توفان و پيامدهاى ناشى از آن در ۲۸ و ۲۹ اوت سال گذشته، ۱۶۰۰ نفر را در ايالت‌هاى آلاباما، مى‌سى‌سى‌پى و لوئيزياناى آمريكا به كشتن داد و حدود ۳۶۰ ميليارد دلار خسارت برجاى نهاد. مردم نيواورلئان كه سال گذشته شاهد زير آب رفتن شهرشان بر اثر وقوع توفان بودند،‌ هنوز هم از پيامدهاى اين پيشامد غيرمترقبه رنج مى‌برند و دولت آمريكا را مسبب ناكارآمدى و ديركرد نيروهاى امداد

https://p.dw.com/p/A5Du
لاور نينث وارد، منطقه‌اى در نيواورلئان، يك سال پس از وقوع توفان كاترينا
لاور نينث وارد، منطقه‌اى در نيواورلئان، يك سال پس از وقوع توفان كاتريناعکس: AP

و نجات مى‌دانند.

درست يكسال پيش بود كه جرج دبليو بوش رييس‌جمهورى آمريكا پس از وقوع توفان كاترينا قول رسيدگى سريع و غيربوروكراتيك به اوضاع مردم مصيب‌ديده را داد، قولى كه بر روى كاغذ نيز آورده شد. بوش هفته‌ى گذشته نيز از اختصاص ميلياردها دلار به بازماندگان حادثه سخن گفت: براى كمك به بازسازى، بايد بودجه‌ى آن را در ابتدا تأمين كرد. ما بيش از ۱۱۰ ميليارد دلار به اين موضوع اختصاص داديم. بخش زيادى از اين پول صرف بى‌خانمان‌ها شد، صرف هزينه‌هاى مورد احتياج، مرمت زيرساخت‌‌هاى ويران شده و عمليات آواربردارى.

با وجود اين بسيارى از مردم مى‌گويند كه به آنها خسارتى پرداخت نشده، در ايالت لوئيزيانا كه شهر نيواورلئان نيز در آن واقع است، مردم مصيب‌ديده هنوز چشم‌براه كمك‌ مالى‌اند. در ايالت مى‌سى‌سى‌پى ۹۸ درصد آوارها برداشته شده، ولى در ايالت مجاور يعنى لوئيزيانا بخش بزرگى از ويرانه‌ها همچنان دست نخورده بر جاى مانده است.

گذشته از مشكلات مالى، اسكان‌دهى بى‌خانمان‌ها نيز بدرستى صورت نگرفته است. بيش از ۵۰ هزار از بى‌خانما‌ن‌هاى نيواورلئان هنوز هم در اتومبيل‌هاى قابل‌ سكونت زندگى مى‌كنند و حدود ۹ هزار نفر منتظر ارائه‌ چنين امكانى براى سكونتند.

عمليات آواربردارى نيز به كندى صورت گرفته، تا جائيكه هنوز در لاور نينث وارد Lower Ninth Ward واقع در شهر نيواورلئان، مى‌توان آوارهاى ناشى از ويرانى را ديد. بازسازى اگر چه در مناطق تجارى نيواورلئان صورت گرفته، ولى در مناطق سياه‌پوست‌نشين اثر چندانى از آن به چشم نمى‌خورد. مردم اين منطقه منتظر كمك مالى از سوى دولت يا شركت‌هاى بيمه هستند و با وجود گذشت يكسال، مردم هنوز هم از عملكرد مقامات رسمى در نجات ‌جان انسان‌هاى از دست رفته شكوه و شكايت دارند. اوليور توماس از شوراى شهر مى‌گويد: بزرگترين علت نااميدى ما اين است كه آنها توان نجات دادن ما را نداشتند. اگر از توفان هم بگذريم‌، سئوال اينجاست كه چرا مردم بايد غرق مى‌شدند و يا اينكه بر پشت‌ بام‌ها از گرسنگى يا تشنگى تلف مى‌گشتند؟ گذشته از آمادگى براى مقابله با توفان، آنها مى‌بايد ‌آمادگى نجات مردم را مى‌داشتند.

آمار نشان مى‌دهد كه بسيارى از كشتگان واقعه، جان خود را پس از وقوع توفان از دست دادند. ۷۰۰ نفر مفقود شدند و ۸۵ درصد شهر به زير آب فرو رفت. همه‌ى اينها به اين دليل بود كه سيل‌گير شهر شكسته شد. مايكل چرتوف وزير امنيت داخلى آمريكا مى‌گويد كه شكسته شدن اين سد، مايه‌ى حيرت او را فراهم آورد.

دو تن از خبرنگاران آمريكايى بنام‌هاى كريستوفر كوپر و رابرت بلاك در كتاب خود زير عنوان ”فاجعه“ مى‌نويسند كه اين موضوع بدليل اهمال در اطلاع‌رسانى رخ داد، اهمالى كه مسئولان نيواورلئان در آن سهمى نداشتند، بلكه مشكل از كاستى‌هاى موجود در واشنگتن برمى‌خاست. به گفته‌ى همين خبرنگاران، اهمال در اطلاع‌رسانى مشكلى است كه هم‌اينك نيز، يعنى در ميانه‌ى فصل احتمال وقوع تندبادها، برطرف نشده و باز هم وجود دارد.