انتقال قدرت در عراق و شك و ترديدها در افكار عمومى آمريكا

�ا، دولت جرج بوش همچنان خوش بين است، ولى در ميان مردم آمريكا شك و ترديد رو به فزونى است.

بايد گفت كه كوتاه پيش از انتقال قدرت در عراق فضاى حاكم بر افكار عمومى مملو از نگرانى و انتظارات منفى است. از زمان سقوط بغداد بدين سو، اين براى نخستين بار است كه اكثريت قاطع مردم آمريكا جنگ عراق را يك خطا ارزيابى مى كنند. و اينها نظرخواهى هايى است كه كاخ سفيد را نيز به فكر واداشته است. «دن بارتلت»، رئيس بخش امور افكار عمومى در كاخ سفيد مى گويد:

“نتايج اين نظرخواهى ها بازتاب لحظه ها هستند، آنهم لحظه هايى كه افكار عمومى آمريكا با مرگ آمريكايى ها، كره جنوبى ها و عراقى هاى بيگناه رو بروست، كه اين افراد توسط يك دشمن بشدت خطرناك كشته مى شوند. من درك مى كنم كه همه اينها انسان ها را نگران مى سازد.”

در پنتاگون نيز مسئولان از شدت مقاومت عراقى در شگفت اند. با توجه به وضعيت وخيم امنيتى و سوءقصدها و بمبگذارى هاى هرروزه در عراق، مقامات پنتاگون در نظر دارند نيروهاى نظامى آمريكايى را تا ۱۵ هزار نفر تقويت كنند. ولى جرج دبليو بوش، رئيس جمهورى آمريكا بى توجه به تمامى اين اوضاع دعاگونه ادعا مى كند كه جهان بدون صدام حسين امن تر شده است. وى از يك عراق مستقل چنين انتظاراتى دارد:

“ايجاد يك عراق مستقل زمينه هاى فعاليت تروريست ها را از آنان خواهد گرفت، تنگ نظرى ايدئولوژيك آنان را افشا خواهد كرد و به نيروهاى اصلاح طلب در منطقه يارى خواهد رساند.”

ولى گزارش هاى روزمره از عراق تصوير ديگرى ارائه مى دهند. تصويرى از آشوب و هرج ومرج، ويرانى و موج قربانيان خشونت، بطوريكه رسانه هاى آمريكا نيز ديگر قادر نيستند بر اين واقعيت ها چشم بپوشند. وقتى كه روز جمعه ۲۵ ژوئن در شمارى از شهرهاى عراق همزمان يورش هايى صورت گرفت و در اثر سوءقصدهاى خونين صدها كشته برجاى نهاده شد، تصاوير خونين كشته شدگان صفحات روزنامه هاى آمريكا را پر كردند.

افكار عمومى آمريكا از خود مى پرسد، ديگر چه مدت مأموريت نيروهاى نظامى آمريكا بطول خواهد انجاميد، زيرا كه در ميان آنان نگرانى از قربانيان بيشتر سربازان آمريكايى رو به فزونى مى گذارد و حضور نظامى آمريكا در عراق معناى خود را از دست مى دهد. «جان مك كين»، سناتور جمهوريخواه معتقد است:

“جنگ عراق دشوار است و ما مجبوريم مدت بيشترى در آنجا بمانيم.”

برعكس، در حزب دمكرات اميدوارى هايى هست كه طى ۱۲ ماه آينده نيروهاى آمريكايى گام به گام از عراق خارج شوند و جاى آنان را نيروهاى آموزش ديده ارتش عراق پر كنند. سناتور «جان بيدن» از حزب دمكرات مى گويد:

“طى سال هاى آينده بايد ارتش عراق را چنان آموزش داد و مجهز كرد كه خود در مرحله اى قرار گيريم كه به استراتژى عقب نشينى ما بيانجامد.”

بايد گفت كه كارشناسان معتقد نيستند كه با انتقال قدرت به يك دولت عراقى در ۳۰ ژوئن موج خشونت ها مى تواند به نقطه اوج خود رسيده باشد. «كن پولوك» از انستيوى بروكين در واشنگتن مى گويد:

“من معتقد نيستم كه موج خشونت ها در عراق ربطى به انتقال قدرت در عراق داشته باشد. ما طى ۱۴ ماه گذشته شاهد اوج گيرى هر چه بيشتر خشونت ها در عراق بوده ايم. اين خشونت ها خيلى ضعيف شروع شدند، آنهم بدون حمايت چندانى از سوى مردم. ولى با مرور زمان شورشيان خود را به مردم پيوند زدند، و آن زمانى بود كه مردم از حضور نيروهاى آمريكايى در عراق سرخورده شده بودند. و حال اين مقاومت ها تبديل به يك قيام واقعى شده است. ما روى ۳۰ ژوئن تمركز كرده ايم و آنها روى بيرون كردن ما.”