انتقال يكی از مهاجمان تيم ملی فوتبال ايران به تيم شارجه
۱۳۸۵ تیر ۱۹, دوشنبه
مصاحبه‌گر: فريد اشرفيان
با سلام خدمت آقای رسول خطیبی، مهاجم تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ در کشور آلمان. شما تنها بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بودید که پس از جام جهانی توانستید ترانسفر بشوید خارج از ایران. لطفا بگویید که چگونه به این موفقیت دست یافتید و این ترانسفر انجام شد؟
رسول خطیبی: در واقع من ۴ـ۳ تا پیشنهاد از کشورهای مختلف داشتم، منتها این تیم شارجه یک پیشنهاد خوبی به باشگاه ما داده بود که ما نشستیم با آقای تاجیک مدیرعامل باشگاه پاس صحبت کردیم و شنیدیم که بچه‌هایی که درامارات دارند بازی می‌کنند موفق‌تر بودند و خوب، بالاخره نظر کارشناس هم این بود که سطح فوتبال ما هم به آنجا می‌خورد و دیدیم که مبلغ قرارداد هم خیلی بهتر از باشگاههای دیگر هست که دیگر تصمیم گرفتم که در امارات بازی کنم.
ولی ته قلبتان دوست داشتید که مجددا به آلمان برگردید و در باشگاههای بوندس لیگا دوباره بازی کنید، درست است؟
رسول خطیبی: بله! ولی خوب ما الان فرصت داریم. هنوز ۲۷ سالم هست وانشاالله فرصت هست. حالا باز برمی‌گردیم.
آقای خطیبی، الان چند وقتی ست که از خداحافظی تیم ملی فوتبال ایران از آلمان می‌گذرد. پس از این فاصله وقتی نگاه می‌کنید به مسابقات جام جهانی، و بعد از اینکه تا حدودی این ناکامی را در تیم تجزیه و تحلیل و هضم کرده‌اید، دلیل ناکامی تیم ملی فوتبال ایران را در طی آن دوهفته در چه نکاتی می‌بینید؟
رسول خطیبی: ببینید، در دو یا سه قسمت می‌توانیم این مشکلات را تقسیم‌بندی بکنیم. خوب اولی که مهمترین بود، فکر می‌کنم در جام جهانی بدن‌سازی خوبی نداشتیم. شما اگر در جام جهانی بدن‌سازی‌های آلمان، برزیل و انگلیس را نگاه می‌کردید، بدن‌سازی آنها در سطح بالایی بود. ولی ما اصلا بدن‌سازی آنچنانی نداشتیم. بعد یک نکته‌اش هم برمی‌گردد به مربی‌مان. مربی ما از لحاظ فنی مشکلی نداشت، ولی به لحاظ دیسیپلین، نظم و انضباط را در تیم اجرا بکند ضعیف بود. البته دلایل دیگری هم داشت که من نمی‌توانم آنها را بازگو کنم و اصولا در سطح من نیست. اما به دو عاملی که می‌توانم اشاره کنم، اینها بودند. و دیگر جام جهانی تمام شد و رفت و این می تواند یک تجربه‌ای برای مسئولین و برای مربی‌ها و برای بازیکنان باشد. و امیدواریم در آینده هم چنین مسایلی بوجود نیاید.
آقای خطیبی، آقای فتح‌الله‌زاده، مشاور فدارسیون فوتبال ایران، در گفتگویی که چندروز پیش با ما داشتند گفته‌اند که تیم ملی فاقد انسجام گروهی و تیمی بود و این به همین نکته‌ای برمی‌گردد که شما الان اشاره کردید. منظور از «فاقد انسجام تیمی و گروهی»، چه نکته‌ای‌ست؟
رسول خطیبی: یک مربی می‌تواند میان بچه‌های تیم رفتاری داشته باشد که بچه‌ها با همدیگر از لحاظ روحی، صمیمیت، همدلی و گذشت خیلی بهم نزدیکتر بشوند، ولی ما این مسئله را نداشتیم و بازیکن‌ها با همدیگر درست که رفیق بودند، اما آنطوری که ما انتظار داشتیم نبودند.
بازیهای بعدی تیم ملی در آینده نزدیک شروع خواهند شد، بازیهای مقدماتی جام آسیا در مقابل سوریه و کره جنوبی. آیا در این مسئله شما در رابطه با کادر رهبری تیم ملی خبرهای جدیدی دارید؟
رسول خطیبی: نه! من اصلا نمی‌دانم رییس فدراسیون کی انتخاب می‌شود و مربی هم بالاخره بعد از اینکه رییس فدراسیون انتخاب شد، معلوم می‌شود و هنوز هیچ چیزی معلوم نیست. فقط تیم ملی المپیک‌مان هست که دعوت شدیم که آنهم بازیهای غرب آسیا را دارد و انشااله با مربی تیم المپیک بتوانیم در مسابقات جام بازیهای آسیایی و غرب آسیا بازیهای خوبی داشته باشیم.
آقای خطیبی با آرزوی موفقیت برای شما در لیگ فوتبال امارات و تشکر از این گفتگو با دویچه ـ صدای آلمان.