1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اهداى جايزه گروه هنرى ”آهنگ“ به ياسمين طباطبايى

۱۳۸۴ فروردین ۱۲, جمعه

ياسمين طباطبايی، بازيگر معروف سینمای آلمان طی مراسمی با حضور ۱۳ هزار تماشاگر ايرانی در شهر کلن از سوی گروه هنری «آهنگ» جايزه ای را دريافت کرد.صداى آلمان با خانم ياسمين طباطبايی گفتگوی مفصلی درباره ی فعاليت های هنری اش انجام داده است.

https://p.dw.com/p/A6AM
ياسمين طباطبايى در فيلم Gierig (حريص) در نقش ژورناليست ناتاشا
ياسمين طباطبايى در فيلم Gierig (حريص) در نقش ژورناليست ناتاشاعکس: AP

مصاحبه گر: شهرام ميريان

دويچه وله: خانم ياسمين طباطبايی، هنرپيشه ی معروف، در آلمان شما تاکنون چندين فيلم بازی کرده ايد و امشب نیز، در شهر کلن جايزه ای به شما اعطا شده است. خيلی خوشحال می شوم که شما در آغاز راجع به خودتان صحبت کنيد که چند سال است وارد دنيای سينما شده ايد؟

ياسمين طباطبايی: اجازه بدهيد در ابتدا بگويم که خيلی باعث افتخار من است که امشب اينجا باشم و سال نو مبارک باشد. من ۱۴ سال پيش شروع کردم. با اولين فيلمی که ساختم اتفاقا برای سوييس بود و از آنموقع اينجا مشغول هنرپيشگی هستم.

دويچه وله: ممکن است بپرسم تا بحال چند فيلم بازی کرده ايد؟

ياسمين طباطبايی: فکر می کنم نزديک به ۳۰ فيلم باشد که در آن ساختم.

دويچه وله: در واقع، يعنی شما در ۳۰ فيلم بازی کرده ايد؟

ياسمين طباطبايی: بله.

دويچه وله: شما خودتان کارگردانی که نکرده ايد؟

ياسمين طباطبايی: نه، کارگردانی نه.

دويچه وله: تا آنجا که من اطلاع دارم خانم ياسمين طباطبايی، شما در آغاز با کار دوبله وارد دنيای هنر شديد. درست است؟

ياسمين طباطبايی: نه، با کار دوبله نه. من وقتی که اولين فيلم ام را درست کرده بودم،‌ چندسال فيلم هم دوبله کردم. فيلم «ديزنی»، «هرکولس»، «هرکليس»، «؟؟؟» و چند فيلم ديگر را من دوبله کرده ام. ولی کار اصلی من هنرپيشگی است.

دويچه وله: خانم ياسمين طباطبايی، شما چند سالتان بود که از ایران به آلمان آمديد؟

ياسمين طباطبايی: من ۱۲ سالم بود که از تهران به آلمان آمدم. من مادر که آلمانی هست، برای همين کمی آسانتر بود. چون زبان آلمانی را بلد بودم، ولی بازهم خيلی سخت بود که از ايران دور بشوم. خيلی برايم سخت بود در آلمان.

دويچه وله: شما با اينکه در مجامع هنری آلمان هستيد و مرتب آلمانی صحبت می کنيد. چرا به اين خوبی فارسی صحبت می کنيد؟

ياسمين طباطبايی: قربان شما، اتفاقا به نظر من فارسی من خيلی ضعيف شده است. من البته از سن ۱۲ سالگی به آلمان آمدم و بيشتر هم آلمانی صحبت می کنم، ولی هميشه خيلی سعی می کنم که فارسی يادم نرود و هنوز بتوانم مثل يک آدم صحبت بکنم. چون خيلی چيز غمگينی است، وقتی بچه هايی که اينجا می آيند بعد از ۳ـ ۲ سال اصلا ديگر فارسی صحبت نمی کنند و با لهجه ی شديد. من هم هميشه سعی می کردم که اقلا بتوانم یک خرده راحت صحبت بکنم. با اينکه واقعا خيلی بيسواد شده ام.

دويچه وله: شما فارسی هم می توانيد بنويسيد؟

ياسمين طباطبايی: بله، می نويسم و می خوانم، ولی مثل بچه های ۱۲ ساله.

دويچه وله: شما از پدرتان گفتيد و از مادرتان همينطور. حالا از خواهر و برادرها بگوييد؟

ياسمين طباطبايی: من ۲ خواهر دارم. يکدانه برادر. منهم جوانترين هستم، نی نی کوچولو... خواهر بزرگم آذرميدخت، که در ايران زندگی می کند و ۳ بچه دارد، ۳تا دختر ماه. خواهر دومم سوسن، آلمان در بايرن زندگی می کند، نزديک های مامانم. برادرم هم امير، در برلين هست، ۲تا بچه دارد و نزديک خانه ی خودم زندگی می کند. با او خيلی نزديکم، چون برادرم يکسال از من بزرگتر است.

دويچه وله: شما ازدواج کرده ايد و بتازگی هم يک بی بی داريد، درست است؟

ياسمين طباطبايی: آره، دخترم آنجلينا، ۲ سالش است، ۲ سال و ۳ ماه. شوهر هم آلمانی نيست، آمريکايی است. اسمش هم تيکو زمورا. يعنی اسم دخترمان انجيلينا زمورا است و خيلی خيلی خوشبختم و واقعا برای من خيلی خوشبختی ست که يک خانواده باشم. خیلی واسه ی من مهم است.

دويچه وله: می رسيم به آخرين فيلم شما که در اين فيلم شما به زبان فارسی هم صحبت می کنيد. نام اين فيلم چيست و داستان فيلم از چه صحبت می کند؟

ياسمين طباطبايی: نام فيلم، فکر کنم نام تازه ای گذاشته اند. تازگی ها اسم فيلمش را گذاشته اند «Fremde Haut». و يک دختر ، که من اصلا اولين بار است هنرپيشه هستم، يک دختر ايرانی در آن بازی می کند. يک دختر ايرانی که به آلمان می آيد و از اينجا تقاضای پناهندگی می کند و به او نمی دهند. بعد خلاصه تصميم می گيرد که از خودکشی يکی از همراهانش استفاده بکند، لباسهای او را بپوشد و موهايش را بزند و به عنوان مرد بجای آن پسر سعی بکند در آلمان بماند.

دويچه وله: اين فيلم کی اکران می شود؟

ياسمين طباطبايی: يک چندماه ديگر روی پرده ی سينمای آلمان خواهد آمد.

دويچه وله: يک بازيگر ايرانی هم در اين فيلم با شما بازی می کند. ممکن است از ايشان نام ببريد؟

ياسمين طباطبايی: بله يک پسرآقای فوق العاده با استعداد، عالی و يک پسر بسيار بسيار ناز و ماه به اسم «نويد اخوان» که واقعا دوست خوبی هم شده از موقعی که با همديگر آشنا شده ايم، و من مطمئنم که اين آقا خيلی خيلی موفق خواهد شد در آلمان. چون هنرپيشه ی فوق العاده خوبی است. و يادم هست که خيلی سال پيش وقتی که من شروع کردم، خيلی ها به من گفتند که ببين تو حتما استعداد داری، ولی با اين اسم خارجی و با اين موهای سياه خيلی کار برايت سخت می شود، چون اينجا برای تو نقش پيدا نمی شود. تو فکر کن، اسمت را عوض بکن و شاید اگر موهايت را يک خرده بورتر کنی و بزنی و اينها... ولی من از همانموقع می گفتم که نه، امکان ندارد چون من به اين اسمم خيلی افتخار ميذارم. اين اسمی است که پدر خدابيامرزم به من داده و هيچوقت اسم ایرانی خودم را عوض نمی کنم. چون اتفاقا خيلی هم افتخار ميذارم ايرانی بودنم را. و خيلی هم عادی هم هست، چون ما در آلمان هستيم و تيپ دختر آلمانی اصلا يک تيپ ديگر است. من هيچوقت مثل دختر آلمانی نخواهم بود، چون اصلا دختر ایرانی هستم ديگر. ولی بازهم من بايد بگويم که خيلی چيز خوبی است و فکر کنم که آلمان هم عوض شده، يعنی آلمان خيلی کشور بازتری شده است. چون همين ۱۰ سال پيش خيلی سخت بود واسه ی هنرپيشه ی غيرآلمانی که اينجا اصلا موفق بشود. و امروز اگر نگاه بکنيم، می بينيم که خيلی خيلی دخترها و پسرهای ترکی و هندی و همه خيلی موفق هستند، در کار موسيقی و در کار سينما و آلمان واقعا يک خرده عوض شده و بازتر شده است.

دويچه وله: غير از سينما، شما در دنيای موزيک هم دست داريد و تا بحال چند سی. دی از شما منتشر شده است. در اين باره توضيحاتی بدهيد.

ياسمين طباطبايی: من هميشه در کار موسيقی بودم. بعنوانی که هميشه يکدانه بند داشتم. از موقعی که مدرسه ی هنرپيشگی بودم، چون آنجا يک خرده حوصله ام سر می رفت در گروههای مختلف موسيقی کار می کردم. يعنی آهنگ می خواندم و آهنگ می نوشتم و اينها. بعد وقتی رفتم برلين يک گروه خيلی بامزه ای داشتم به اسم „Even Cowgirls Get the Blues“ که همه مون دخترخانم بوديم و آهنگهای «Country» می خوانديم. بعد خلاصه از آنموقع با کارگردان «‌Bandits» آشنا شدم که من را ديد و گفتش که من از اين آهنگ هايت خوشم می آيد و می خواهم يک فيلم موسيقی درست بکنم و می خواهم که تو آهنگ بنويسی واسه ی آن. من برای فيلم «Band» خيلی آهنگ نوشتم. و آهنگهايی که در آن فيلم می بينيد، خودم می خوانم. و آن فيلم و صفحه اش يعنی «Soundtrack»اش خيلی موفق شد در آلمان.

دويچه وله: خانم ياسمين طباطبايی از شما خیلی متشکرم.