ايران در هفتهاى كه گذشت: جمهورى اسلامى و كجراهه سياست بينالمللى
۱۳۸۴ دی ۱۶, جمعهبراى درك وضعيت ايران در صحنه بينالمللى، كافى است تيترهاى خبرى يك هفته را در كنار هم قرار دهيم: آمريكا برخورد احمدى نژاد را با آريل شارون مشمئزكننده و انزجارآور مىخواند و همزمان با آن موجودى دو شركت ايرانى را، به اتهام معاملات غيرقانونى هستهای مسدود مىكند، محاكمه شهروند آلمانى در بندر عباس آغاز مىشود، نشست روز پنجشنبه هيئت ايرانى با آژانس بينالمللى انرژى اتمى در وين تشكيل نمىشود، سازمان گزارشگران بدون مرز خبر از زندانى بودن هشت روزنامه نگار ايرانى مىدهد، آلمان و فرانسه درباره از سرگيرى تحقيقات هستهای به ايران هشدار مىدهند و سرانجام رئيس جمهور احمدى نژاد اعلام مىكند كه سياست نزديكى با اروپا شكست خورده است!
انگار تعمدى در كار است تا ايران را هر روز بيشتر به دامن انزواى بينالمللى بكشاند و شرايط را براى درگيرىهاى نظامى مساعدتر سازد. ايالات متحده آمريكا، در آخرين هفتههاى سال گذشته ميلادى ۹ شركت چينى، هندى و اتريشى را، به خاطر معاملات غيرقانونى با جمهورى اسلامى ايران، مشمول تحريم ساخت. اكنون، انسداد حساب بانكى دو شركت ايرانى، نشان مىدهد كه واشنگتن، براى تشديد فشارهاى اقتصادى بر ايران، مصمم تر از هميشه شده است.
در اين شرايط حساس، برخى از رهبران جمهورى اسلامى، با موضع گيرىهاى بحرانآفرين، به تنگ تر شدن حلقه محاصره كمك مىكنند. از جمله آقاى محمود احمدى نژاد، كه اظهارات يهودى ستيزانه مكرر وى، پيش از اين مشكلات زيادى آفريده بود، اين بار، ضمن يك سخنرانى در قم، براى شارون آرزوى مرگ مىكند. وزارت خارجه آمريكا اين اظهارات را كه تناسبى با زبان ديپلماتيك ندارد، مشمئزكننده و انزجارآور مىخواند.
دو روز پيش از آرزوى مرگ شارون، رئيس جمهور، اعلام مىكند كه تحقيق روى فن آورى هستهای در مركز اصفهان از سر گرفته شده و آژانس بينالمللى انرژى اتمى كتبا در جريان اين امر قرار گرفته است. اما مسئولان آژانس مىگويند كه نامهای دريافت نكردهاند و تنها به صورت شفاهى در جريان امر قرار گرفتهاند. ”مليسا فلمينگ” سخنگوى آژانس هم اعلام مىكند كه هيئت ايرانى مامور مذاكره با آژانس، اندكى پس از ورود به وين، اين شهر را، بدون آن كه در نشست مشترك شركت كرده باشد، ترك كرده است!
مجموعه اين برخوردها به كوندوليزا رايس وزير خارجه آمريكا امكان مىدهد كه بگويد: ”ايران هيچگونه تمايل جدى به حل مناقشه اتمى و رفع اختلاف هستهای ندارد”. در همين حال، محافل دولتى در واشنگتن مىگويند: ”آمريكا و اروپا مشتركا مىكوشند آژانس بينالمللى انرژى اتمى را به تشكيل يك نشست فوق العاده در ماه فوريه مجاب سازند”.
نشست معمولى آژانس بينالمللى انرژى اتمى، به منظور بررسى مساله ايران، براى ماه مارس پيش بينى شده بود. شتاب آمريكائىها براى يافتن راه حل نهائى مشكل اتمى ايران ، شايد بى ارتباط با خبر روزنامه فرانكفورتر آلگماينه تسايتونگ نباشد كه از ”خطر تجهيز موشكهاى شهاب ۳ به كلاهكهاى هستهاى” مىنويسد.
با توجه به چنين گزارشهائى، ترديد نيست كه انديشه حمله به تاسيسات اتمى ايران، مىتواند در واشنگتن جانبداران بيشترى يافته باشد. دو هفته پيش، روزنامههاى تركيه و اسرائيل نوشتند كه چند مقام بلندپايه آمريكائى به آنكارا رفتهاند تا زمينههاى استفاده از پايگاههاى تركيه را براى حمله به ايران ارزيابى كنند. البته دولت تركيه اين خبر را تكذيب كرد، اما طبيعى است كه رهبران تركيه حاضر نباشند با تاييد نقشه آمريكائىها، بر مشكلات خود با ايران بيافزايند.
گردهمائى اعتراضى كارگران شركت واحد، ادامه فشار بر روزنامه نگاران و محاكمه يك شهروند آلمانى در بندرعباس، رويدادهاى مهم ديگر اين هفته ايران بودند. سازمان گزارشگران بدون مرز، در گزارش سالانه خود ضمن اشاره به زندانى بودن هشت روزنامه نگار ايرانى، به اين نكته اشاره مىكند كه گروه وسيعترى از روزنامه نگاران و وبلاگ نويسان، نه زندانى هستند، نه محكوميت دارند و نه آزاد هستند. در اين گزارش مىخوانيم: ”ما گمان مىكنيم اين شيوه جديدى در برخورد با روزنامه نگاران ايرانى است”.