ايران و عضويت در سازمان تجارت جهانى

ايران از سال ۱۹۹۶ ميلادى خواهان ورود به سازمان تجارت جهانى ست، اما اقدامات لازم براى عضويت اين كشور به خاطر مخالفت آمريكا متوقف گشته است. كارشناسان بر اين نظرند كه اين خبر نشانى ست از برخورد مثبت سازمان هاى جهانى نسبت به توافق اخير ميان ايران و كشورهاى اروپايى ِ عضو اتحاديه اروپا بر سر برنامه هاى اتمى ايران.

ديروز چهارشنبه ايران موافقت كرد كه غنى سازى اورانيوم را همچنان متوقف سازد و كشورهاى اروپايى هم در مقابل قول دادند، تا ماه اوت سال جارى، طرحى را براى همكارى مشترك هسته اى ميان ايران با كشورهاى اتحاديه اروپا در زمينه مقاصد صلح آميز ارائه دهند.

آمريكا بر اين نظر است كه ايران خواهان دست يابى به سلاح هاى اتمى ست، و طرح هاى اتمى اين كشور نه براى مصارف صلح آميز، كه تهيه بمب اتمى مى باشد. مدتى آمريكا سعى كرد تا مسئله ى اتمى ايران را به شوراى امنيت سازمان ملل متحد كشانده و اين كشور را با تحريم هاى مختلف اقتصادى روبرو سازد، اما از ماه مارس سال جاري، دولت آمريكا موافقت خود را با ادامه ى گفتگوها ميان ايران با سه كشور آلمان، فرانسه و انگلستان اعلام داشت و به تدريج موضع خود را در قبال اين كشور تغيير داد و ديگر مخالفتى با آغاز مذاكرات سازمان تجارت جهانى براى عضويت ايران ندارد.

البته مذاكرات براى ورود به اين سازمان جهانى معمولا چندين سال طول مى كشد. مثلا در مورد چين، اين كشور كه از سال ۲۰۰۱ ميلادى به عضويت سازمان تجارت جهانى در آمده، ۱۵ سال تمام با اين سازمان مذاكره كرد و تاكيد بر عضويت داشت. مقامات ايرانى اما خود را آماده ى عضويت مى دانند و بر اين نظرند كه تا چهار سال ديگر مى توانند عضو شوند.

سازمان تجارت جهانى كه ۱۴۸ عضو دارد خواهان تجارت آزاد در سطح جهان است و كمتر شدن ماليات هاى تجارى بر كالاها.