ايمان به قدرت گفتگو
۱۳۸۳ فروردین ۱۲, چهارشنبه
ابو زيد ميگويد:درگفت و شنود الزاما نبايد مساله بر سر متقاعد ساختن طرف گفتگو باشد و يكى از روياهاى من اينستكه در هر گفتگوئى آزادى ابراز عقيده محترم شمرده شود و سعى بر تحميل نظر و عقيده به طرف گفتگو نشود زيرا اگر من فقط با اشخاصى به گفتگو بنشينم كه با من هم عقيده اند ديگر نميتوان آنرا گفتگو خواند. ابو زيد را دستكم در كشورش مصر و آنهم نه فقط از طرف رهبران مذهبى بسيار متعصب ، فردى مرتد خواندند و آنهم در حدود دهسال پيش كه وى كوشيد دين اسلام را بنوعى نوين تعبير و تفسير نمايد تا در آن جائى براى تساوى حقوق زن و مرد در جوامع اسلامى نيز باشد ولى نه بعنوان فردى مخالف شرعيت بلكه فردى كه فقط نظرش را بيان ميدارد . نتيجه نيز آن شد كه دانشگاه قاهره با استادى وى مخالفت كرد و دادگاهى در مصر حكم طلاق اجبارى او را صادر كرد و آنهم با تكيه بر اينكه در اسلام يك زن مسلمان نميتواند همسر فردى بى دين باشد. در آنسالها شماركثيرى در مصر مايل بودند كه وى مجبور به سكوت شود در حاليكه در كشورهاى غربى بعنوان فردى روشنگر از او استقبال بعمل آمد.وى ميگويد: من ميدانم كه امكان بروى كار آمدن اسلام گرايان دو آتشه در مصر وجود دارد كه به اصول و موازين دمكراسى توجهى نخواهند كرد و اولين كسى كه تحت چنين شرايطى محكوم به اعدام شود نيز من هستم.مع الوصف وى بر اين عقيده است كه بخصوص بايد با كسانى گفتگو كرد كه وى را علنا محكوم ميكنند.وى ميگويد :اينكار بمعناى جهانى بهتر نيست بلكه راهى بمراتب بهتراز توسل به قهر و جبر است.زيرا تاريخ نشان داده كه خشونت ، فقط خشونت مى آفريند و وى نيز بر عكس با تكيه بر مسالمت توانسته در كشورهاى عربى موفقيت هائى شايان توجه كسب كند.
وى به« قدرت« گفتگوايمان دارد و آنهم نه بعنوان اينكه در پايان آن نتيجه ائى بدست آيد و يا عقيده يكطرف ، بر نظرطرف ديگرپيروز شود بلكه بعنوان بيان عقيده و شنيدن نظر طرف مقابل و بدون دگم .وى ميگويد : اين امكان وجود دارد كه گفتگو با توانهاى افراطى در كوتاه مدت باعث تقويت آنان شود ولى آنچه كه محتمل تر است اينستكه بعنوان مثال اگر حكومتى اسلامى - بنياد گرا در يك كشورعربى زمام امور را در دست بگيرد،پس از مدتى نشان ميدهد كه فاقد برنامه است ومردم درخواهند يافت كه تبليغات چنين حكومتى، چون كشورى الهى و تاكيد بر شرعيت، بدرد امور سياسى و روزمره نميخورد. اما بهيچوجه نبايددر مقابل همين بنياد گرايان متوسل به قهر شد زيرا قهر ريشه اصلى ترور و نظامى گرائى در جموامع عربى است .ابو زيد بر اين عقيده است كه بايد با مسلمانان بسيار متعصب و افراط گرا نيز گفتگو كرد ولى نه با آنهائيكه مردم را دعوت به توسل به قهر ميكنند. زيرا اينگونه افراد ، افرادى تبهكارند كه بايد بعنوان تبهكار نيز با آنها رفتار شود يعنى محاكمه آنها با تكيه بر قوانين .