ایران: شورای ملی صلح کار خود را آغاز کرد
۱۳۸۷ تیر ۱۴, جمعه
در این نشست، استوبی، هماهنگ کننده سازمان ملل متحد حضور داشت و برای برگزار کنندگان آرزوی موفقیت کرد.
به گفته نرگس محمدی، سخنگوی سازمان مدافعان حقوق بشر و عضو هیات موسس شورای ملی صلح، این نشست از سوی نهادهای بین‌المللی مورد حمایت قرار گرفت. جودی ویلیامز، برنده جایزه صلح نوبل به این نشست پیام داد که با تمام توان در آمریکا با شورای ملی صلح همکاری خواهد کرد. همچنین موسسه زنان نوبلیست و زنان برنده از کشور برمه، ایرلند، گواتمالا، کنیا و آمریکا اعلام حمایت کردند.
در ایران آقایان منتظری، حجاریان و امینی از این نشست حمایت کردند.
تعریفی جدید از صلح
نرگس محمدی در باره مضمون فعالیت این شورا گفت:
«تعریفی قدیمی از صلح وجود داشت که صلح را صرفا حالتی می‌دانست که جنگ وجود نداشته باشد. اما تعریف امروز ما از صلح چیزی فراتر از این است. برای آنکه بتوانیم بگوییم کشوری از صلح برخوردار است باید الزمات صلح هم وجود داشته باشد. یعنی دمکراسی و حقوق بشر. بنابراین اگر جنگ و حمله نظامی مخالف هستیم، با نقض حقوق بشر هم مخالف هستیم. اگر در کشوری آزادی بیان، قلم، اجتماعات، انتخابات و احزاب وجود نداشته باشد، اگر زنان تحت ستم باشند، حتی اگر در آن کشور توپ و تانک و نظامی‌گری وجود نداشته باشد بازهم صلح برقرار نیست.
در داخل کشور هم بین ملت و دولت صلح هم وجود ندارد و ملت ایران با شرایط سختی روبروست. این نهاد نوپا با حمایت‌هایی که از آن شده می‌خواهد فعالیت برای تحقق صلح پایدار در ایران را آغاز کند.»
تقی رحمانی، یکی دیگر از اعضای هیات موسس شورای ملی صلح، در مورد جنگ و صلح گفت، تهدید جنگ در ایران الان جدی نیست، ممکن است در آینده جدی شود. ولی "حالت نه‌جنگ، نه‌صلح"، آن شرایطی است که در حال حاضر نیروی های جامعه و توان ملی را فرسوده می‌کند و بهانه‌ای شده است برای برخی انحصار طلبی‌ها در داخل و کوبیدن هرنیروی مخالف به "عنوان عامل خارجی" در "شرایط حساس".
تقی رحمانی می‌گوید، رژیم‌هایی که معمولا یک دشمن خارجی درست می‌کنند"، در تهدیدهای داخلی موفق‌تر عمل می‌کنند.
به گفته تقی رحمانی، "روند صلح‌خواهی" در ایران ابعاد سه‌گانه‌ای دارد:
- صلح در مقابل جنگ
- صلح برای تنش‌زدایی
- صلح در مقابل انحصار
تقی رحمانی ادامه می‌دهد: «صلح باید بستری شود برای رفاه، توسعه و آزادی. این حق یک ملت است. اینجاست که جریان صلح‌خواهی اگر درست حرکت کند، فارغ از گرایش‌های سیاسی و جناحی، می‌تواند تاثیرگذار باشد. ولی اینکه تا چه اندازه موفق شود، این بستگی به شرایط دارد. وجود نهادهای مدنی سازمان‌ده نقطه امیدی است. اگر درعراق و افغانستان حتی درسطح همین امروز ایران چنین نهادهایی وجود داشت، شاید امکان جنگ منتفی می‌شد.»
شیرین عبادی در مورد مهمترین دستاورد نشست شورای ملی صلح گفت:
«مهمترین مسئله دفاع و همدلی گروه‌های مختلف مدنی، سیاسی و اجتماعی ایران بود که در این نشست خود را نشان داد.»
عبادی نیز معتقد است که صلح تنها به معنای نبود جنگ نیست. وی می‌گوید:
«مثلا وقتی امروز محمدصدیق کبودوند به خاطر تاسیس سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان به یازده سال زندان محکوم می‌شود، وقتی مردم از فقر و گرسنگی در عذابند، نمی‌توان از صلح صحبت کرد. چه فرقی می‌کند، زندان، زندان است، مرگ، مرگ، چه بر اثر گلوله، چه گرسنگی! بنابراین ما علاوه برآنکه با تحریم اقتصادی، با بمباران ایران، با حمله نظامی به ایران مخالف هستیم، اما خواهان شرایطی هستیم که در آن بتوانیم با حفظ کرامت انسانی زندگی کنیم. اگر مردم هم همین را می‌خواهند، اگر آنها استقبال کنند و گروه‌های مختلف این تعریف را از صلح داشته باشند، حرکت صلح موفق خواهد شد!»