بازتاب جنگ قدرت ميان حماس و الفتح در مطبوعات آلمان
۱۳۸۵ آذر ۲۸, سه‌شنبه
چون بازى پوكر در صحنه سياست
مفسر روزنامه ”مونشنر مركور Münchner Merkur“ چاپ مونيخ در اين باره مى‌نويسد: ”رييس جمهور فلسطينيان عباس خواستار برگزارى انتخابات جديد است. ممكن است كه او دستاوردهاى زيادى داشته باشد و راه را براى فرآيند جديد و پيروزمندانه صلح هموار كند. اما ممكن هم هست كه عباس همه چيز را از دست بدهد. به هر حال عمل او چون بازى پوكر در صحنه سياست است كه با دشواريهاى بسيار همراه است. وضعيت در خاورميانه سالهاست كه به اين بى‌چشم‌اندازى نبوده است. اين از جمله بدين خاطر است كه رييس جمهور كنونى امريكا جورج دبليو بوش ترجيح مى‌دهد كه هم‌وطن‌هايش را در عراق قربانى كند بجاى آنكه – آن گونه كه رييس جمهورهاى پيش از او مى‌كردند – به مشكل اصلى شرق بپردازد و نيروى بيشترى را صرف خاورميانه كند. رييس جمهور پيش از او جيمى كارتر، كه در زمان حكومتش نقش مهمى در عقد قرارداد صلح ميان اسراييل و مصر ايفا كرده بود، اشتباه نمى‌كند وقتى كه مسؤوليت بوش را در بوجود آمدن فاجعه در خاورميانه بسيار زياد مى‌داند.“
ترديد در محاسبات محمود عباس
مفسر روزنامه ”مركيشه اودر تسايتونگ Märkische Oderzeitung“ چاپ "فرانكفورت ان در اودر" در همين رابطه مى‌نويسد: ”جاى ترديد است كه حساب رييس جمهور فلسطينيان عباس درست از آب درآيد. سازمان حماس از هم اكنون اعلام كرده است كه انجام انتخابات را نمى‌پذيرد و در صورتى كه انتخابات برگزار شود آن را تحريم خواهد كرد. بدين ترتيب فلسطينيها همچون هميشه در كشمكش با هم و جدا از يكديگر خواهند بود. از اين اوضاع نيروهاى ويرانگر در هر دو سوى بهره‌مند خواهند شد و حكومتى از آن فلسطينيان باز هم دست‌نيافتنى‌تر به نظر خواهد رسيد.“
پيامدهای جنگ قدرت در غزه
در روزنامه ”زكزيشه تسايتونگ Sächsische Zeitung“ چاپ درسدن در باره جنگ قدرت ميان حماس و الفتح و نتايج آن براى فلسطينيها مى‌خوانيم: ”آدم نيازى به تخيل زياد ندارد تا بتواند پيامدهاى شوم جنگ ميان دو برادر را تصور كند. هر چه اين جنگ پر سر و صداتر و تلختر باشد، فلسطينيها بيشتر از هدف ملى‌شان دور مى‌شوند كه همانا ايجاد حكومتى است كه از آن خودشان باشد. آنها گام به گام نه تنها همدردى ديگران را با خود از دست مى‌دهند، بلكه بخصوص حمايت جهانى را براى كمك قانونى به خود كه از آن نمى‌شود چشم پوشى كرد. افزون بر اين جنگ قدرت در غزه استدلالهاى كسانى را تقويت مى‌كند كه به توانايى سياستمداران فلسطينى براى رهبرى حكومت شك دارند.“