بازتاب مرگ اسلوبودان ميلوشويچ در روزنامه‌ها
۱۳۸۴ اسفند ۲۲, دوشنبه
اسلوبودان ميلوشويچ، رئيس جمهور سابق يوگسلاوى، يكى از چهره‌هاى اصلى جنگ بالكان در دهه‌ى ۹۰ ميلادى بود. مى‌گويند اين سياستمدار ِ ناسيوناليست، كسى ست كه كشور چندمليتى يوگسلاوى را به نابودى كشاند. ميلوشويچ به اتهام جنايتكار جنگى و جنايت عليه بشريت در دادگاه سازمان ملل در لاهه محاكمه مى‌شد. نتيجه‌ى مقدماتى كالبد شكافى ازجسد اسلوبودان ميلوشويچ روشن ساخته كه او در اثر سكته‌ى قلبى درگذشته است. گزارش نهايى كالبدشناسى اما طى روزهاى آينده اعلام مى‌شود و مشخص خواهد شد كه آيا دلايل ديگرى نيز در مرگ او موثر بوده اند يا نه.
روزنامه‌ى ايزوستيا كه در شهر مسكو به چاپ مى‌رسد، در شماره امروز خود به برشمارى دستاوردهاى منفى دوران حكومت ميلوشويچ بر يوگسلاوى سابق اشاره مى‌كند و از جمله مى‌نويسد:
”معمولا دستاوردهاى رهبر يك كشور را با اعمالش در دوران زمامدارى مى‌سنجند. وقتى زمان ِ شمارش اعمال اسلوبودان ميلوشويچ، رئيس جمهور سابق يوگسلاوى، فرا مى‌رسد مى بينيم كه اين اعمال سراسر منفى‌اند. او در همه ى جنگ هايى كه در آن شركت كرد، مغلوب شد. در كرواسی، در بوسنى و از همه مهم تر در كوسوو. زمانى كه او در سال ۱۹۸۹ به قدرت رسيد، يوگسلاوى كشورى مقتدر در قلب اروپا بود و مردم اين كشور مى‌توانستند آزادانه به هر سرزمينى كه مى‌خواهند سفر كنند. سياست‌هاى نابخردانه‌ى ميلوشويچ اما يوگسلاوى را به كشورى در حاشيه‌ى اروپا تبديل كرد ، به يكى از فقيرترين كشورهاى منطقه‌ى بالكان. صربستان در حال حاضر كوسوو را در واقع از دست داده و مونته نگرو را نيز به زودى از دست مى‌دهد و به اين ترتيب رابطه‌اش با آب‌هاى آزاد جهان نيز قطع مى‌شود.”
در تفسيرى در روزنامه ى Stuttgarter Nachrichten تاسف مفسر از مرگ اسلوبودان ميلوشويچ، رئيس جمهور سابق يوگسلاوى، بيان مى‌شود، اما نه به خاطر همدردى با او، بلكه به اين جهت كه ميلوشويچ با مرگ خود از زير بار مجازات جناياتش فرار كرده است. در تفسير اين روزنامه از جمله آمده است:
”كسى كه انسان بيگناهى را به قتل مى‌رساند ، به زندان مى‌افتد، و كسى كه هزاران انسان بيگناه را قتل عام مى كند، نامش در رديف جنايتكاران تاريخ ثبت مى‌شود. اسلوبودان ميلوشويچ، رئيس جمهور سابق يوگسلاوى، را بايد در رده دوم جاى داد. او بايد اولين رئيس جمهورى مى‌بود كه در تاريخ به خاطر سوءاستفاده از قدرت و كشتار انسان‌هاى بيگناه ، محكوم مى‌شود. اما چه مى‌توان كرد كه مرگش همه‌ى برنامه‌هاى مسئولان دادگاه را با شكست روبرو ساخت.”
و روزنامه‌ى Lausitzer Rundschau چاپ كوتبوس آلمان هم در تفسيرى در مورد مرگ ميلوشويچ، اگرچه متاسف است كه او درگذشته و ديگر نمى تواند به سزاى اعمالش برسد، اما خوشبينى ديگرى را جايگزين مى‌سازد. در اين تفسير از جمله آمده است:
”مجازات اسلوبودان ميلوشويچ، رئيس جمهور سابق يوگسلاوى، مى‌توانست مرهمى باشد بر درد كسانى كه از سفاكى‌هاى او آسيب ديده بودند. مجازات او همچنين مى‌توانست سرمشقى باشد براى ديگر ديكتاتورهاى جهان. اما چه مى‌توان كرد كه ديگر دير شده و چنين اقدامى امكان پذير نيست. با مرگ ميلوشويچ در زندانش ديگر كسى نمى‌تواند او را به سزاى اعمالش برساند. اما يك نكته كاملا مشخص است و آن اين كه تاريخ مدت هاست كه در مورد اسلوبودان ميلوشويچ، رئيس جمهور سابق يوگسلاوى، راي‌اش را صادر كرده است.