بازداشتگاه مهاجران اخراجی فرانسه

وضعیت بازداشتگاه‌های‌مهاجرانی که برگ اقامت قانونی در فرانسه را ندارند، به طور کامل از انظار عمومی دور نگه‌داشته می‌شود. حقوقدانان حق ورود به این زندان‌ها را ندارند. تنها سازمان غیر دولتی کمک به پناهندگان سیماد CIMADE است که به طور انحصاری حق دارد به این بازداشتگاه‌ها وارد شود و کمک‌های لازم حقوقی یا روانی را در اختیار بازداشت‌شدگان قرار دهد. ولی حال آن طور که Brice Hortefeux وزیر مهاجرت فرانسه اعلام کرده، این امکان در اختیار سازمان‌های دیگر نیز قرار خواهد گرفت:

«این ایده کاملا ساده‌ای‌ست. تا به حال فقط سازمان سیماد این حق را داشت. حال دیگر گروه‌ها هم این امکان را به‌دست خواهند آورد. این موضوع برای همه طرف‌ها خوب است. از یک طرف دولت، چون کارش روشن‌تر خواهد بود، و از طرف دیگر سازمان‌هایی که اجازه خواهند داشت در آینده به کسانی که در این بازداشتگاه‌ها به‌سر می برند، کمک بیشتری کنند. در واقع این به معنای وضوح بیشتر در کار و حمایت بیشتر از بازداشت شدگان است».

درست همین نکته مورد انتقاد سازمان‌های مدافع حقوق بشر فرانسه قرار گرفته است. آن‌ها معتقدند که اجازه دولت باعث می‌شود که سازمان غیر وابسته‌ای مانند سیماد نتواند مانند پیش به کار خود ادامه دهد، و در اقداماتش تضعیف گردد. سازمان سیماد هرساله گزارشی منتشر می کند که در آن تمام موارد برخوردهای بد با مهاجران دربند ذکر می‌شود. پیر هنری، مدیر سازمان دفاع از پناهندگان فرانسه می‌گوید: «به نظر من، موضوع حمله، سازمان سیماد است. این سازمان گزارش بسیار دقیقی را از وضعیت مهاجران بازداشتی در اختیار سازمان ملل متحد قرار داد و حال حساب آن را پس می دهد».

تاریخچه سیماد

سازمان سیماد در جنگ جهانی دوم توسط گروه‌های پروتستان تشکیل شد. در آن زمان این گروه به آلمانی‌هایی که از سوی دولت نازی تحت تعقیب بودند، کمک می‌کرد. در سال ۱۹۸۴ زمانی که اولین بازداشتگاه برای مهاجران اخراجی به وجود آمد، دولت وظیفه رسیدگی به زندانیان این بازداشتگاه‌ها را به سازمان سیماد محول کرد.

نگرانی سیماد

مدیر این سازمان با عصبانیت می‌گوید که اکنون وزیر مهاجرت فرانسه چنان از امکان کار برای سایر سازمان‌ها و تقسیم بودجه چهار میلیونی حرف می‌زند که انگار بازار جدیدی به راه افتاده است:

«مسئله اصلی اینجاست که موضوع حساس حقوق بشر در یک بازار آزاد برای گروه‌های خدماتی، عرضه و به رقابت گذاشته می‌شود. این عملی جانب‌دارانه است و معنا ندارد. موضوع حقوق بشر و حقوق خارجیان موضوع بازار نیست».

نگرانی سازمان سیماد از این موضوع است که اخراج مهاجرانی که برگ اقامت معتبر ندارند افزایش یابد و در پی آن زندان‌های باز هم بیشتری ساخته شوند واین نوع مهاجران بر طبق آماری معین در سال از فرانسه اخراج شوند؛ آماری که به‌نظر این سازمان نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه آن را تعیین می کند. به عنوان مثال در سال جاری باید ۲۶ هزار نفر از این مهاجران از کشور اخراج شوند. یا برای این‌که آمار درست از آب درآید، باید ۴۰ هزار خارجی امسال دستگیر شوند. تقریبا نیمی از آنان بعد از دادگاه آزاد خواهند شد.

Alain de Tonquedec، مدیر این سازمان می‌گوید که اعضای گروهش ارتباطات زیادی با میهن این فراریان دارند، زیرا سال‌هاست که این سازمان به پناهندگان پذیرفته‌نشده در بازگشت به کشورشان یاری می رساند. او معتقد است که از این تجربه باید استفاده شود:

«وقتی که این انسان‌ها باید به کشور بازگشت داده شوند، ما می‌خواهیم که به بهترین امکان موجود، در چهارچوب یک پروژه و به صورت داوطلبانه باشد».